Wspomniana Kompania, zwana skrótowo VOC, została założona przez Johana van Oldenbarnevelta w 1602 roku i przetrwała niemal 200 lat. O tym, co przesądziło o sukcesie VOC, możemy się dowiedzieć w oparciu o badania wraku statku zwanego Batavia. Został on zbudowany w Amsterdamie w latach 1626-1628 i rozbił się podczas swojego dziewiczego rejsu w czerwcu 1629 roku. Do katastrofy doszło u wybrzeży Beacon Island.
Czytaj też: Yara Birkeland to pierwszy na świecie bezzałogowy i bezemisyjny statek towarowy
Co ciekawe, pierwotnym celem wyprawy Batavii były Indie Wschodnie, jednak załoga zboczyła z kursu, co ostatecznie doprowadziło do tragedii. Autorzy nowych badań na ten temat przeprowadzili analizy oparte na dendrochronologii (czyli datowaniu) drewna użytego do budowy kadłuba Batavii. Dokładne ustalenia na ten temat zostały opublikowane w PLOS ONE.
Wrak Batavii zostały wydobyty w 1970 roku
Wiadomo, że Holenderska Kompania Wschodnioindyjska w drugiej połowie XVII wieku nosiła miano najbogatszej na świecie. Pokłosiem tych wydarzeń było między innymi powstanie nowoczesnego kapitalizmu. Nie oznacza to jednak, że VOC (a przede wszystkim jej statki) była wolna od problemów. Na przestrzeni całego XVII wieku w stoczniach należących do Kompanii zwodowano łącznie 706 statków. 75 z nich uległo uszkodzeniu, podczas gdy 23 zostały zdobyte przez wrogie siły. Ale co wiemy o samych statkach?
Dąb był preferowanym materiałem do budowy statków w północnej i zachodniej Europie, a narody z terenów nadmorskich miały problemy z zapewnieniem wystarczających dostaw, by zaspokoić swoje potrzeby i utrzymać stale rosnące floty. Wyniki naszych badań sugerują, że VOC z powodzeniem radziła sobie z niedoborami drewna na początku XVII wieku poprzez dywersyfikację jego źródeł. Marta Domínguez Delmás, Uniwersytet w Amsterdamie
Czytaj też: Jak posprzątać oceany? Wielki sukces Ocean Cleanup
Innymi słowy, budowniczowie statków nie ograniczali się do jednego rodzaju drewna. Co ciekawe, Batavia, a w zasadzie część wraku, została wydobyta w 1970 roku. Na miejscu odkryto również różnego rodzaju artefakty. Znalezione fragmenty kadłuba statku oraz znajdujące się w jego obrębie przedmioty trafiły w większości do kolekcji wchodzącej w skład Muzeum Morskiego Australii Zachodniej.
