Mapa, której stworzenie zajęło ponad stu naukowcom dekadę, ujawnia skład i strukturę powierzchni Księżyca, a także odzwierciedla procesy ewolucyjne zachodzące na naszym naturalnym satelicie. W artykule opublikowanym w czasopiśmie Science Bulletin, stwierdzono, że takie mapy mogą być kluczowe w kontekście planowania eksploracji i wyboru miejsc lądowania dla przyszłych misji kosmicznych.
Czytaj też: NASA zbada dwie tajemnicze kopuły na Księżycu
Amerykanie stworzyli szereg map Księżyca na podstawie danych zebranych podczas misji Apollo. Były one jednak wykonywane w różnym czasie i według innych standardów, a zatem nie wszystkie struktury do siebie pasowały. Najnowsza mapa zgrabnie omija ten problem.
Chiński program badań Księżyca rozpoczął się w 2004 r. Od tego czasu Państwo Środka wysłało na naszego naturalnego satelitę szereg orbiterów, lądowników i łazików (misje Chang’e), zbierając tym samym dane, które posłużyły do stworzenia mapy o wysokiej rozdzielczości.
Projekt mapowania Księżyca został rozpoczęty w 2012 r. przez geologów Ouyang Ziyuan i Liu Jianzhong z Instytutu Geochemii Chińskiej Akademii Nauk w Guiyang. Aby stworzyć mapę w skali 1:2,5 mln, badacze najpierw podzielili Księżyc na 30 kwadratów i zmapowali je indywidualnie, stosując te same standardy. Następnie zszyli je ze sobą, aby stworzyć kompletną mapę.
Amerykanie mają jednolitą cyfrową mapę Księżyca w skali 1:5 mln, ale nie jest ona tak szczegółowa niż chińska mapa w skali 1:2,5 mln. Obejmuje ona 12 341 kraterów, 81 kraterów uderzeniowych, 17 rodzajów skał i 14 rodzajów struktur powierzchniowych.
W tworzeniu mapy wykorzystano przede wszystkim dane z chińskiej misji Chang’e, które uzupełniono danymi ze międzynarodowych programów eksploracyjnych. Mapę w pełnej rozdzielczości można ściągnąć z tego miejsca.
