Naukowcy-inżynierowie opracowali pierwszy przeciwbólowy implant tego typu na świecie
Pierwszy przeciwbólowy implant to małe, miękkie, elastyczne i rozpuszczające się z czasem w organizmie urządzenie, które zdaniem naukowców może być cenne dla pacjentów poddawanych rutynowym zabiegom chirurgicznym lub amputacji, które najczęściej wymagają leków pooperacyjnych. Zamiast nich pacjent mógłby pozwolić chirurgom wszczepić właśnie ten implant, aby uniknąć zażywania leków przeciwbólowych w celu złagodzenia pooperacyjnego bólu.
Czytaj też: Sztuczna inteligencja przewiduje przestępstwa zanim do nich dojdzie
Jako inżynierowie kierujemy się ideą leczenia bólu bez użycia leków — w sposób, który można włączać i wyłączać natychmiast z kontrolą użytkownika nad intensywnością ulgi. Opisana tutaj technologia wykorzystuje mechanizm, który [naturalnie] powoduje, że palce odczuwają odrętwienie, gdy jest zimno. Nasz implant pokazuje w badaniach na modelach zwierzęcych, że efekt ten może być wywołany w sposób programowalny, bezpośrednio i lokalnie na nerwy docelowe, nawet te znajdujące się głęboko w otaczających tkankach miękkich– powiedział w komunikacie prasowym John A. Rogers z Northwestern.
Czytaj też: Perowskity idą na rekord. Czas na pierwsze ogniwo, które przekroczy wieloletnią granicę
W praktyce ten implant o grubości kartki papieru wykorzystuje płyn chłodzący, który poprzez mikrokanaliki jest pobudzany do odparowania w określonym miejscu nerwu czuciowego. Po wszczepieniu zapewnia precyzyjne i ukierunkowane chłodzenie, co znieczula nerwy i blokuje sygnały wysyłania bólu do mózgu (via Science). Zewnętrzna pompa pomaga użytkownikowi zdalnie aktywować urządzenie i kontrolować jego intensywność, a gdy urządzenie nie jest już potrzebne, jest w naturalny sposób wchłaniane przez organizm.
Czytaj też: Naukowcy rozbijają laserami najsilniejsze wiązania chemiczne w przyrodzie
Wspomniany efekt chłodzący jest uzyskiwany poprzez wykorzystanie dwóch kanalików – jednego z klinicznie zatwierdzoną płynną substancją chłodzącą (perfluoropentanem) oraz drugiego z suchym azotem (gazem). Gdy ciecz i gaz wpływają do wspólnej komory, zachodzi reakcja powodująca natychmiastowe odparowanie cieczy i tym samym ochłodzenie obszaru, co ciągle monitoruje czujnik, upewniający się co do tego, czy aby nerw nie jest zbyt ochłodzony, aby trwale go nie uszkodzić.
