Zagadkowe marsjańskie kratery okazują się występować w kolejnych miejscach

Przez długi czas wydawało się, że tajemnicze kratery obserwowane w obrębie marsjańskiej wyżyny wulkanicznej Tharsis nie ograniczają się wyłącznie do tego miejsca.
Zagadkowe marsjańskie kratery okazują się występować w kolejnych miejscach

Kratery nie powstałe w wyniku uderzeń mogą stanowić oznakę istnienia podziemnych jaskiń lawowych i można je spotkać w całym Układzie Słonecznym, wliczając do tego grona również naszą planetę. Struktury te powstają, gdy górna część strumienia roztopionej skały krzepnie, a lawa wewnątrz odpływa, pozostawiając pusty tunel. Kiedy “strop” się zapadnie, może dojść do częściowego zawalenia i utworzenia zagłębienia w postaci charakterystycznego krateru.

Czytaj też: Na Księżycu powstał podwójny krater. Tylko co go utworzyło?

Na Marsie kratery ta mają zazwyczaj kształt misy i występują na płaskim terenie. Naukowcy są nawet w stanie odróżnić te struktury od kraterów uderzeniowych, ponieważ brakuje im charakterystycznych narzutów materii wskazujących na siłę uderzenia. Dzięki misji Mars Reconnaissance Orbiter oraz działalności innych sond astronomom udało się jak do tej pory zidentyfikować ponad 100 takich kraterów w obrębie Tharsis. Wydają się one mieć w sobie coś nietypowego.

Opisywane kratery występują w marsjańskim regionie Tharsis

Naukowcy zajmujący się tym tematem zwrócili uwagę na fakt, iż uwiecznione przez Mars Reconnaissance Orbiter kratery wyglądają odmiennie od tych, które znajdują się w starszym regionie wulkanicznym, w pobliżu Elysium Mons. Jak wyjaśniają badacze, analizy poświęcone tym nowym-starym strukturom powinny wykazać istnienie cech erozyjnych oraz umożliwić określenie ich dokładnego wieku.

Czytaj też: Wiemy już, czym jest przypominający spaghetti obiekt zauważony na Marsie

Na obszarze wokół Elysium Mons znajduje się wiele kraterów – niektóre z nich powstały prawdopodobnie na skutek uderzeń kosmicznych skał, lecz można zaobserwować też takie, które nie mają cech charakterystycznych dla kraterów uderzeniowych. Poza tym, wiele z nich jest ułożonych w liniowe wzory i mogły powstać w wyniku zapadania się lawy znajdującej się pod powierzchnią, a nie na skutek kolizji.