Z czym to się je?
Mówiąc o technologii Java, mam na myśli specjalnie przygotowaną dla telefonów platformę programową Java 2 Micro Edition i język programowania. Innymi słowy, aplikacje napisane w Javie zgodnie z pewnymi kanonami (np. interfejs graficzny musi być dopasowany do wielkości i rozdzielczości wyświetlacza) mogą być uruchamiane w telefonach komórkowych. Co więcej, ideą technologii Java jest uniwersalność środowiska wykonania aplikacji. Java jest wzorowana na języku C++, w którym to kod źródłowy kompiluje się do postaci zrozumiałej dla procesora. Zawęża to zakres urządzeń, w których dany program może zostać uruchomiony. W Javie kod źródłowy ma postać uniwersalną. Trzeba go również przetłumaczyć na postać zrozumiałą dla procesora docelowego urządzenia, ale tym zajmuje się specjalny tłumacz, zwany maszyną wirtualną, zainstalowany w pececie czy np. w telefonie komórkowym.
Istnieje kilka odmian klas J2ME, które w zależności od typu urządzenia stanowią rdzeń platformy. Poszczególne klasy przeznaczone są dla określonych grup urządzeń w zależności od ich możliwości – ilości pamięci, mocy obliczeniowej i typu wyświetlacza. Klasa najczęściej stosowana w telefonach komórkowych wykorzystuje konfigurację Connected Limited Device Configuration (CLDC) używaną z wirtualną maszyną KVM (Kilobyte Virtual Machine), przystosowaną do uruchamiania w urządzeniach wyposażonych tylko w kilkaset KB pamięci. CLDC pracuje w urządzeniach 16 i 32-bitowych, do których należą urządzenia przenośne, m.in. telefony komórkowe, PDA, pagery i terminale.
Istnieje jeszcze druga odmiana klasy platformy J2ME o nazwie CDC (Connected Device Configuration), wykorzystująca maszynę wirtualną C (CVM). Klasa ta stosowana jest w urządzeniach 32-bitowych z pamięcią większą niż 2 MB, w skład których wchodzą np. komunikatory i palmtopy.
Klasy J2ME oferują też profile, które rozszerzają konfigurację i zawierają biblioteki do tworzenia aplikacji. Określają one także funkcje połączeń sieciowych, przechowywania danych czy interfejsu użytkownika. Obecnie dla platformy J2ME dostępne są dwa profile bazujące na konfiguracji CLDC – KJava i Mobile Information Device Profile (MIDP). Drugi z wymienionych profili jest najczęściej stosowany w telefonach komórkowych z zaimplementowaną technologią Javy.
Programy napisane w danej odmianie Java 2 Micro Edition powinny działać we wszystkich zgodnych z nią urządzeniach. Jeżeli programista trzymał się standardów MIDP i CLDC, to napisana przez niego aplikację da się uruchomić nie tylko w telefonach Nokii czy Motoroli, ale też w innych aparatach kompatybilnych z tymi specyfikacjami.
| Porównanie parametrów opisanych w artykule telefonów z obsługą Javy | |||
| Model telefonu | Nokia 3410 | Motorola V66i | Siemens MT50 |
| Częstotliwości pracy | GSM 900/1800 | GSM 900/1800/1900 | GSM 900/1800 |
| Czas rozmów | Od 2 godz. 20 min do 4 godz. 10 min | Do 290 min | Do 6 godz. |
| Czas oczekiwania | 55-260 godz. | Do 185 godz. | Do 260 godz. |
| Waga | 114 g | 79 g | 97 g |
| Rozmiar pamięci dlaaplikacji Java | 120-150 KB | 917 KB na aplikacje, 126 KB na dane | 270 KB |
| Sposób pobierania midletów | WAP | WAP, GPRS | WAP, GPRS |
| Dostarczył | Nokia Polska | Motorola Polska | Siemens (Salon Firmowy) |
| Telefon | (22) 541 88 00 | (22) 60 60 450 | (22) 622 19 67 |
| WWW (http://www.) | # | # | # |
| Cena | 1 099 zł | nieustalona | 890 zł |
| Gwarancja: | 12 miesięcy | 12 miesięcy | 12 miesięcy |