Artykuł w prasie ma zawsze charakter jednostronny. Autor pisze, a ci, którzy czytają, nawet jeśli mają na ten temat własne zdanie, nie mogą nic zrobić. Najzagorzalsi zasypują redakcję listami, telefonują, przysyłają maile. Odpowiedź, jeśli się pojawia, rzadko przeradza się w dialog.
Udzielenie odpowiedzi na wszystkie pytania zawarte w listach do redakcji jest fizycznie niemożliwe. Problem urasta do rangi monstrualnego, szczególnie w pismach branżowych, których Czytelnicy nie tylko polemizują z autorami tekstów, ale również spodziewają się od nich konkretnych rad.
| Grupy dyskusyjne CHIP-a zostaną oficjalnie udostępnione wraz z niniejszym numerem magazynu. Serdecznie zapraszamy i prelegentów, i adwersarzy |  |
Objętość rubryk Forum i Listy jest ograniczona, z drugiej strony trudno odrzucać część poczty jako “nieistotną”. To, co dla jednych jest fraszką, innym sprawia dużą trudność. Gdzie jest granica? Nie wiadomo. Wszyscy “uczymy się” komputerów.
Konieczność podziału korespondencji na “ważną” ( tę, która dotyczy spraw mogących zainteresować większość) oraz “mniej istotną”, choć z założenia zła, jest nieunikniona. Wiele ciekawych kwestii przepada w morzu problemów mniej zajmujących, za to uniwersalnych. Nie wykorzystane pozostają wiedza i doświadczenia jednych Czytelników, mogące się przydać innym.
