Od dnia uruchomienia przez Telekomunikację Polską numeru dostępowego do Internetu nastąpił bardzo duży wzrost popularności Sieci, dzięki czemu trafiła ona “pod strzechy”. Jednocześnie z naszych kieszeni zaczęła wypływać rzeka pieniędzy.
Szczęśliwców, którzy mogą cieszyć się w domu stałym podłączeniem do Sieci, jest ciągle stosunkowo niewielu. Większość internautów łączy się z nią za pomocą modemów. Na rynku pojawiło się kilku operatorów starających się konkurować z TP SA (m.in. Dialog, Netia), niektóre duże sieci telewizji kablowej oferują podłączenie do Pajęczyny, są systemy mogące zminimalizować nasze koszty połączenia (call-back), powstają niewielkie sieci osiedlowe (patrz: CHIP 2/2000, s. 186). Jednak to wszystko jest ciągle kroplą w morzu potrzeb. Dla większości te rozwiązania są zazwyczaj zbyt drogie lub niedostępne (zwłaszcza w przypadku mniejszych miejscowości). Jedyne, co im pozostaje, to korzystanie ze znanego numeru 0-20 21 22.
Moment, kiedy zaglądamy do koperty z niebieskim logo TP SA, najczęściej nie należy do przyjemnych. Nie możemy jednak nic na to poradzić, bo ta “atrakcja” spotyka nas co miesiąc z niesamowitą wręcz regularnością. Będąc bezradnym wobec takiego stanu rzeczy, może warto choć kontrolować czas, a tym samym nasze wydatki, jakie przeznaczymy na surfowanie w Sieci. Nie warto jednak zdawać się na własne wyczucie. W podjęciu trudnej decyzji o przerwaniu zbyt długiego połączenia pomóc nam mogą liczniki połączeń modemowych.
Mały planista
Taryfikatory internetowe najczęściej możemy znaleźć, przeglądając zasoby Sieci lub płyty dołączane do czasopism komputerowych. Są to zazwyczaj nieduże programy rozprowadzane przez autorów jako freeware lub shareware. W przypadku aplikacji drugiego typu musimy uiścić drobną opłatę, by móc z nich korzystać legalnie. Często wersje niezarejestrowane są pozbawione niektórych funkcji. Do naszego przeglądu wybraliśmy tylko polskie produkty. Są one łatwo dostępne i – w przeciwieństwie do produktów zagranicznych – uwzględniają specyfikę usług telekomunikacyjnych w naszym kraju. Opłaty rejestracyjne tych programów wynoszą od 15 do 50 złotych.
Opisywane aplikacje mają różne możliwości. Pozwalają na korzystanie z wielu taryf (łącznie z weekendowymi i zliczaniem impulsu co 6 minut), sporządzanie zestawień częstości łączenia się z Siecią i aktywności o różnych porach dnia, mierzenie prędkości transferu wysyłanych i pobieranych danych, określenie dziennego limitu impulsów, przewidywanie wysokości rachunku telefonicznego itp.
Programy te są dostępne poprzez ikonki wyświetlane na pasku zadań i mogą być uruchamiane podczas startu systemu operacyjnego. Zliczanie impulsów odbywa się automatycznie. Jednak ze względu na specyfikę analogowych central telefonicznych i braku sygnału zwrotnego czas połączenia obarczony jest pewnym błędem. Momentem początkowym jest bowiem logowanie, a nie połączenie z modemem dostępowym dostawcy Internetu. Dlatego w programach można określić dodatkowy czas uwzględniający proces nawiązania połączenia pomiędzy modemami (ok. 20 s) oraz logowania (ok. 5 s), doliczany do długości połączenia. Powiadamiają użytkownika sygnałami dźwiękowymi o rozpoczęciu i zakończeniu naliczania, pozostaniu kilku sekund do zakończenia kolejnego impulsu itp. Niektóre z przeglądanych programów mają też zaimplementowane funkcje dodatkowe, jak np. zawierają prostego klienta poczty.
W niniejszym przeglądzie opisaliśmy wyłącznie programy dla Windows. Wszystkie aplikacje działają pod kontrolą systemu Windows 9x; nieliczne także w Windows NT i 2000 (beta 3). Żadna nie pracuje w 16-bitowych wersjach “okienek” (3.1x).
Bankrut 1.6b
Darmowy program, który oferuje ustawienie kosztów impulsu i dowolnego interwału czasu jego zliczania. Opcja synchronizacji czasu systemowego (np. z serwerem ntp.task. .gda.pl) może być uaktywniana przy każdym połączeniu, a funkcja “Autorozłączanie” (po ustalonej liczbie impulsów) podejmie za nas decyzję o przerwaniu zbyt długiego połączenia. Program ma użyteczną funkcję sprawdzania istnienia nowych wersji przy nawiązaniu połączenia oraz możliwość utworzenia skryptu, automatycznie powodującego podanie identyfikatora i hasła dostępowego do serwerów TP SA (ppp, ppp). Wyświetla statystyki liczby impulsów w danym miesiącu i aktywności dobowej oraz pozwala na wydruk billingu. Program rozpoznaje aktualnego użytkownika po nazwie, jaką nadało się używanemu połączeniu Dial-Up. Tak więc jeśli z jednego programu korzysta kilka osób, wystarczy, że dla każdego osobnika utworzymy odrębne połączenie Dial-Up, o nazwie wskazującej na tę właśnie osobę.
| Mimo iż Bankrut jest rozprowadzany na licencji freeware, oferuje wszystkie potrzebne funkcje, m.in. statystyki aktywności miesięcznej, dobowej oraz billing. |  |
Impulsy 3.02
Program ten, oprócz synchronizacji czasu, automatycznego rozłączania i możliwości swobodnego ustalania cen impulsów, ma wbudowaną możliwość sprawdzania wielu kont pocztowych, wysyłania poczty oraz książkę adresową i funkcje antyspamowe. Przy pierwszym uruchomieniu prosi o wpisanie hasła, które chroni dane billingu przed niepowołanymi osobami. Przy generowaniu zestawienia rozmów możemy stosować filtry uwzględniające nazwy używanych połączeń Dial-Up, a także strefy taryfikacyjne. Aplikacja dolicza ustalony czas negocjacji i logowania, taryfikuje także połączenia zwrotne (call-back). Ma możliwość rozłączania i nawiązywania połączenia Dial-Up oraz pokazania przydzielonego adresu IP. W pełnym zaznajomieniu się oraz wykorzystaniu wszystkich oferowanych przez program funkcji przydatny jest dobrze opracowany system pomocy.
—
| Info Grupy dyskusyjne Uwagi i komentarze do artykułu: # Pytania techniczne do zagadnień poruszanych w tekście: # Internet Programy do zliczania impulsów http://www.cyber.com.pl/programy/pc/katalog/0024.shtml W dziale Software | Nowe produkty znajduje się program Taryfikator Internetowy 2000 W dziale Internet | Taryfikatory znajdują się: Bankrut, Impulsy, Licznik Czasu Połączenia Modemowego, Licznik Połączeń Telefonicznych, MarBit Tools oraz Rejestrator Połączeń. |
