Trudne początki

Z problemem zetkną się właściciele maszyn z kartami graficznymi skonstruowanymi na bazie układu Radeon. Aurox nie rozpoznaje tego sprzętu. W efekcie nie dość, że uaktywnienie mechanizmów akceleracji 3D jest niemożliwe, to jeszcze na dodatek możemy pracować z maksymalną rozdzielczością ekranu rzędu 800×600 pikseli. Tak na marginesie: całkiem podobna do Auroksa dystrybucja Mandrake 9.2 potrafi sobie z Radeonami poradzić.

Ma być Aurox

Ostatnie zdanie nie oznacza wcale, że proponuję przesiąść się na Mandrake’a. Odwiedźmy raczej internetową stronę http://www.ati.com/ support/driver.html i pobierzmy linuksowe sterowniki przeznaczone dla kart firmy ATI. Znajdziemy tam drivery dla urządzeń z układami Radeon 8500-9800. Ponieważ mowa o sterownikach dla Auroksa 9.2, obsługującego system XFree86 w wydaniu 4.3.0, to interesuje nas tylko plik fglrx-glc22-4.3.0-3.7.0.i386.rpm. W przypadku gdybyśmy pracowali z wcześniejszymi wersjami XFree86, powinniśmy ze strony ATI pobrać odpowiadające im pakiety RPM.

Przystępujemy do instalacji sterowników. Uaktywniamy konsolę tekstową, wciskając kombinację klawiszy [Alt]+[Ctrl]+[F1], i logujemy się jako administrator. Przechodzimy do katalogu, w którym zapisaliśmy sterowniki. Następnie zamykamy X Window:

telinit 3

i kolejno wydajemy dwa polecenia:

rpm -e –nodeps XFree86-Mesa-libGL
rpm -Uhv./fglrx-glc22-4.3.0-3.7.0.i386.rpm

Kiedy proces instalacji się zakończy, możemy przejść do konfigurowania X Window.

Nie przesadzać!

Pracując ciągle w trybie tekstowym, wpisujemy komendę:

fglrxconfig

i przystępujemy do podawania informacji o naszym systemie. Zaczynamy od określenia typu myszy i klawiatury. Następnie przechodzimy do grupy opcji związanych z monitorem. Potrzebna nam będzie jego dokumentacja. Program konfiguracyjny zaproponuje kilka standardowych trybów pracy monitora, a my musimy wybrać odpowiedni bądź też zdefiniować własny, niestandardowy. Jeśli przesadzimy z parametrami, to po uruchomieniu X Window możemy spalić nasz monitor. Dokładnie sprawdzamy zatem, w jakich trybach potrafi on pracować. Dotyczy to zwłaszcza częstotliwości odchylania poziomego i odświeżania ekranu. Generalnie rzecz biorąc, najlepiej jest podawać wartości “konserwatywne”.

Teraz Chromium

Po zakończeniu pracy z programem konfiguracyjnym możemy ponownie uruchomić X Window. Wydajemy zatem polecenie:

telinit 5

i logujemy się do systemu. Jeżeli naszym środowiskiem graficznym jest KDE lub GNOME, to na tacce systemowej zobaczymy ikonę Panelu sterowania ATI – całkiem podobną do tej znanej z Windows. Możemy teraz zmieniać rozdzielczość ekranu, całkiem podobnie jak w Oknach, albo zagrać w grę taką jak Scorched Earth albo Chromium.

Więcej:bezcatnews