Własna trybuna

Informacja w kanale

Wykorzystajmy w tym celu technologię RSS. Pozwala ona na bieżące informowanie zainteresowanych osób o tym, że na danych stronach WWW pojawiły się nowe treści. Odbiorcy mogą również dokonać wstępnej selekcji tego materiału. Jeżeli dana witryna udostępnia kanał RSS, to dzięki czytnikowi takich kanałów będziemy mogli zapoznać się z krótkimi notkami, sygnalizującymi treść wiadomości. Zawierają one tytuł i jednozdaniowy opis informacji. Kiedy stwierdzimy, że warto przeczytać całą informację, po prostu klikamy dostarczony odnośnik.

Warto rozważyć uruchomienie kanału RSS w naszej witrynie. Podniesie to atrakcyjność serwisu i pozwoli na szybsze dotarcie do opublikowanej tam informacji. Jeszcze więcej internautów przyciągnie informacja dźwiękowa. Kanał RSS zawierający dane audio nazywa się podcastem, a serwisy udostępniające takie kanały zamieniają się w internetowe rozgłośnie radiowe.

Nauka XML-a

RSS (Really Simple Syndication) bazuje na szerokiej specyfikacji XML-a, którą wykorzystuje się do opisanych powyżej celów. Na początku podajmy najważniejsze kwestie związane z XML-em:

dokumenty XML-owe służą do opisu informacji podzielonej na części. Każda część opatrywana jest nazwą, np. nagłówek, tytuł etc.;
nazwie w języku XML odpowiada pojęcie znacznika. Znacznik okala informację i wraz z nią tworzy tzw. węzeł: <znacznik>informacja</znacznik>;
dokument XML-owy może zawierać jeden węzeł główny – tzn. węzeł, w którym znajdują się wszystkie inne węzły;
każdy węzeł musi być zamknięty: <węzeł atrybut=”wartość”> zamykamy znacznikiem </węzeł>;
należy zamknąć wszystkie węzły potomne danego węzła, nim zamkniemy jego samego:

Dokument poprawny Dokument błędny

Skok w kod

Za pomocą dowolnego edytora utwórzmy plik rss.xml. Zacznijmy od nagłówka określającego, którą wersję XML-a będziemy wykorzystywali i jakiego używamy kodowania dokumentu:

<?xml version=”1.0″ encoding=”ISO-
8859-2″?>

W kolejnej linii należy utworzyć węzeł główny dokumentu, w którym dodatkowo uściślamy rodzaj specyfikacji:

<rss version=”2.0″>

. Poniżej znajduje się węzeł, który zawiera już opisywane znacznikami i atrybutami informacje:

<channel>
  <title>Tytuł naszego kanału</title>
  <link>http://www.stronaWWW</link>
  <description>Opis kanału
        </description>
  <language>pl</language>
  <webMaster>Filip Zagórski
        </webMaster>
  <copyright>Copyright 2005 by Filip
        Zagórski</copyright>
  <lastBuildDate>Wed, 19 Nov 2005
        13:20:48 +0100</lastBuildDate>
  <image>
   <title>Nazwa obrazka</title>
   <url>http://www.stronaWWW/logo.
        gif</url>
  <link>http://www.stronaWWW</link>
  <width>68</width>
  <height>25</height>
</image>
<item>Treść wiadomości</item>
</channel>

Pozostaje nam zamknąć węzeł główny:

</rss>

. Tak wygląda nagłówek kanału RSS. Część węzłów jest wymagana przez specyfikację, pozostałe mogą (ale nie muszą) występować. W naszym przykładzie węzłami obligatoryjnymi są:

<title> – określamy w nim nazwę kanału. Dobrym zwyczajem jest nadanie kanałowi i stronie WWW tej samej nazwy;

<description> – krótkie streszczenie tego, co w danym kanale jest prezentowane.

Węzłami dodatkowymi (nie musimy ich umieszczać, a jeśli nawet umieszczamy, to nie musimy skorzystać ze wszystkich) są:

<language> – określa, jaki język jest używany w dokumencie;
<copyright> – zawiera informację na temat praw autorskich dotyczących udostępnianych treści;
<lastBuildDate> – data (w formacie zgodnym z RFC 822) ostatniej modyfikacji kanału;
<managingEditor> – adres e-mailowy do osoby odpowiedzialnej za zawartość kanału. Tę informację należy udostępniać ostrożnie, gdyż adres może paść łatwym łupem spamerów (tak samo jak adresy umieszczane na stronach WWW);
<webMaster> – adres e-mailowy osoby odpowiedzialnej za techniczne zaplecze kanału;
<category> – określa kategorię tematyczną, do której należy kanał;
<image> – jest węzłem zawierającym węzły potomne. Służy do określenia formatu obrazka (PNG, GIF bądź JPEG), który zostanie wyświetlony wraz z kanałem przez czytnik RSS. Składa się z następujących podwęzłów:

Nie są to wszystkie dostępne elementy, z których korzystamy podczas tworzenia kanału. Wymieniliśmy tu najważniejsze i najczęściej używane. Podczas generowania zaawansowanych serwisów internetowych z wieloma kanałami RSS wykorzystuje się też inne elementy. Pełną specyfikację formatu można znaleźć w Sieci (patrz: ramka “Więcej informacji”).