Czasy, kiedy premiera nowego urządzenia była totalnym zaskoczeniem, chyba już dawno minęły. Dziś dziennikarze, choć częściej są to tzw. leaksterzy (z ang. leak – przeciek, plotka) na długo przed premierą, warstwa po warstwie obierają „nowość” niczym cebulę. A skąd czerpią wiedzę? Tego do końca chyba nigdy się nie dowiemy, ale zobaczmy, jakie mogą być jej potencjalne źródła.
Zwykły przypadek
Był 2010 rok, Gray Powell, programista Apple’a, wybrał się do pubu Gourmet Haus Staudt świętować swoje 27 urodziny. Traf chciał, że po wypiciu kilku piw zostawił w pubie swój telefon. Można by powiedzieć: „zdarza się”, ale te słowa nie są adekwatne, gdy chodzi o egzemplarz najnowszego, czekającego na swoją premierę iPhone’a 4.
Powell miał prawo używać „czwórki” poza kampusem w Cupertino, ale nie powinien jej zgubić. Do tej pory Apple było firmą, która jak żadna inna strzegła swoich tajemnic. Nic, poza domysłami nie wydostawało się za jej pancerne drzwi. Przypadek Powella to zmienił, bo smartfon znalazł inny gość baru, który po kliku próbach oddania go właściwej osobie z Apple’a, sprzedał go za 5000 USD serwisowi Gizmodo. Redaktorzy nie mogli sobie chyba wymarzyć lepszej okazji. Seria artykułów opisujących samo wydarzenie i późniejsze przepychanki z „nadgryzionym jabłkiem” dziś jest znana jako „The Complete Lost iPhone Saga”. Jeden z pierwszych opisanych przypadków faktycznie niekontrolowanego wycieku dotyczącego urządzenia, które jeszcze nie miało premiery.
Dobry przeciek się opłaca
To, że Apple strzeże swoich tajemnic jest zrozumiałe. Zdumienie budzi fakt, że jak pokazuje raport przygotowany przez The Outline czyni to wręcz obsesyjnie. Dowiadujemy się z niego, że najbardziej dochodowa firma świata zatrudnia byłych pracowników Agencji Bezpieczeństwa Narodowego (NSA), agentów FBI, służb specjalnych i wojskowych, by ci minimalizowali ryzyko przecieków. Specjaliści prowadzą również specjalne szkolenia dla kadry zarządzającej, takie jak „Stopping Leakers – Keeping Confidential at Apple” opisane w „The Outline” w 2017 roku. Nie byłoby w tym nic dziwnego, gdyby nie filmy, które tylko potwierdzają obsesję Apple’a. Bo jak inaczej wytłumaczyć propagandowe spoty, w których anonimowi pracownicy mówią „Kiedy widzę przeciek w prasie, to dostaję skrętu kiszek” albo „Kiedy doprowadzasz do przecieku informacji, zawodzisz nas wszystkich”.
Ta obsesja ma jednak swoje powody. Przecież strzegąc swoich tajemnic Apple nie czyni tego, tylko po to, by ewentualna premiera była zaskoczeniem, lecz po to, by w ogóle mogło do niej dość. Szpiegostwo przemysłowe jest nie od dziś znane. Pracownicy zatrudnieni w 40 chińskich fabrykach Apple’a już niejeden raz wynieśli z nich części. Największy wyciek miał miejsce w 2012 roku, kiedy to skradzione części i zdjęcia iPhone 5 zostały sprzedane prasie. Nic dziwnego, że każdego dnia Apple sprawdza 2,7 mln pracowników wchodzących i wychodzących do chińskich fabryk. W tym samym czasie służby odpowiedzialne za kontrolę amerykańskich lotnisk codziennie skanują tylko 1,8 mln podróżnych. Raport „The Outline” opisuje również i inne ciekawostki, takie jak np. trwającą aż 3 lata akcję polowania na kreta, działającego na kampusie Apple’a.
Przeciek (faktycznie) kontrolowany
Apple, choć ma obsesję na punkcie bezpieczeństwa, kiedy tylko tego wymaga sytuacja potrafi też świadomie rozpuszczać wici. Tyle tylko, że dzieje się to nie przez przypadek, a na zlecenie i pod kontrolą decydentów. Tak to przynajmniej opisał osiem lat temu John Martellaro, były Senior Marketing Manager w Apple, w artykule opublikowanym na łamach The Mac Observer.
Jako punkt wyjścia posłużył mu artykuł z The Wall Street Journal, w którym ukazała się sensacyjna wiadomość, że Apple zamierza lada moment wprowadzić na rynek tablet, o którym od dłuższego czasu wtedy się spekulowało.
John Martellaro opisuje procedurę, którą sam stosował podczas pracy w Cupertino. Bywało, że przychodził do niego wyższy rangą pracownik marketingu i mówił: „Musimy opublikować te konkretne informacje. John, masz zaufanego przyjaciela w dużym sklepie? Jeśli tak, zadzwoń do niego i porozmawiaj. Proszę przekaż mu co trzeba i zasugeruj, że gdyby zostały opublikowane, byłoby miło. Żadnych e-maili!”
Rozmowa telefoniczna w zasadzie nie zostawia śladu, tym bardziej, że sytuacja jest na rękę obu stronom i informatorowi i temu, kto publikuje. Trzeba jednak wziąć poprawkę, że te „rewelacje” pochodzą z 2010 roku, ale sam schemat działania wydaje się być cały czas nadal prawdopodobny.
Reklama
Wielka firma za pomocą kontrolowanego przecieku realizuje swoje sprzedażowe cele. Martellaro w przecieku informacji o premierze pierwszego iPada widział możliwość sprawdzenia, jak rynek zareaguje na cenę nowego urządzenia (1000 dol.) i przekonania się, jak na wiadomość zareaguje konkurencja oraz giełda. Czy przeciek się opłacił? Może podczas premiery niespodzianki nie było, ale za to po publikacji w „The Wall Street Journal” akcje Apple’a poszły w górę. Czasami dosłownie opłaca się odejść od zasad.
Dobre źródło… producent akcesoriów
„Ladies and gentlemen, I can exclusively reveal that this is the Samsung Galaxy S9…” tak 21 grudnia 2017 roku napisał Gordon Kelly z amerykańskiego „Forbsa”. Ten dziennikarz, już od kilku lat jako pierwszy pokazuje realistyczne rendery najnowszych Samsungów i iPhone’ów. W ich opracowaniu pomaga mu firma Ghostek, producent akcesoriów, w tym obudów. Ona sama dysponuje na tyle wiarygodnym źródłem informacji o nowych smartfonach, że jak podkreśla dziennikarz „Forbsa”, Ghostek na miesiąc przed premierą uruchamia produkcję obudów, choć nikt jeszcze widział oryginału na oczy.
Z kolei dla samego Kelly’ego i serwisów, takich jak MacRumors, cennym źródłem informacji o tym jak będą wyglądać nowe modele smartfonów jest inny sprzedawca akcesoriów, firma MobileFun.
Własne śledztwo
Crème de la crème dziennikarstwa to jednak dobre, porządne śledztwo, czyli umiejętność czytania między wierszami, szukania informacji i wyciąganie wniosków. Tutaj najlepszym źródłem informacji oprócz wspomnianych producentów obudów jest… każdy większy sklep i sama sieć.
Wystarczy, że mniej więcej wiadomo, kiedy wielki producent planuje premierę. Teraz trzeba tylko zacząć umiejętnie „pytać internet” i natrafić na kogoś, kto przez nieroztropność umieścił na stronie sklepu zbyt wcześnie informację o produkcie. Z własnego doświadczenia wiem, że 2, 3 tygodnie przed premierą można trafić nawet na zdjęcia i opis parametrów produktu.
Bardzo ciekawych informacji o kierunku rozwoju przyszłych produktów dostarcza również przeglądanie zgłoszeń patentowych (unikalne cechy), rejestru nazw zastrzeżonych (nazwy nowych sprzętów) i analizowanie tego, co mówią dostawcy podzespołów. Okazuje się, że ci ostatni również dość często uchylali rąbka tajemnicy, chwaląc się nowymi zamówieniami, albo informując o rozwoju produkcji nowej gałęzi podzespołów.
Reklama
Jeszcze innym źródłem są aktualizacje systemów operacyjnych. Często pojawiają się w nich elementy, które nie mają punktu zaczepienia w aktualnie dostępnym sprzęcie, a są już przygotowane do betatestów nowych urządzeń. Przykładem niech będzie aktualizacja macOS do wersji Sierra, w której można było znaleźć zdjęcia TouchBara, który dopiero co miał zadebiutować w MacBooku Pro.
Informacji o nowościach dostarczają też wyniki benchmarków. Takie przecieki przydarzały się chyba każdej firmie. Ostatnio dzięki Geekbenchowi mogliśmy poznać specyfikację Xiaomi Mi A2. Ten sam benchmark, w styczniu był źródłem danych o jeszcze nie ujawnionym procesorze Intel Core i7-8750H z rodziny Coffee Lake. W marcu na światło dzienne wyszły kolejne wyniki AMD Ryzena 7 2700X. Takie przykłady można by mnożyć i zastanawiać się czy to za każdym razem jest efekt czyjegoś roztrzepania czy ciche przyzwolenie producentów no takie działania.
Na kolejnej stronie piszemy o układzie i o tym, jaki wpływ na media mają leaksterzy.