Okazuje się, że część twórców pierwszych systemów operacyjnych niespecjalnie przejmowała się złożonością danych do logowania. Hasło jednego z twórców systemu BSD, Dennisa MacAlistair Ritchiego to po prostu dmac. Jeszcze mniej wysiłku w wymyślenie hasła włożył programista powłoki systemowej, Stephen R. Bourne, który użył swojego nazwiska pisanego małymi literami. Z kolei Eric Schmidt, były prezes Google, a obecnie członek zarządu Alphabetu, pracując jako programista przy BSD jako hasło wybrał imię swojej żony z wykrzyknikami, czyli wendy!!!.
Nieco więcej wysiłku w wymyślenie frazy zabezpieczającej konto włożył inny twórca Unixa, Ken Thompson. Odszyfrowanie hasła p/q2-q4! zajęło sporo czasu Neukirchen, która musiała zwrócić się o pomoc w tej sprawie na grupie dyskusyjnej. Jednak osoby grające w szachy z łatwością dostrzegą, że to sekwencja otwarcia szachowego oznaczająca przesuniecie hetmańskiego piona o dwa pola na d4.
Algorytm DES został uznany za przestarzały ponad 20 lat temu. Od czasu jego powstania narzędzia do łamania haseł rozwinęły się na tyle, że osoby zajmujące się kryptografią są w stanie stosunkowo łatwo odszyfrować taką informację. Trudno jednak się dziwić twórcom Unixa. System powstał 50 lat temu w zakładach Bell Labs, kiedy włamania do systemów informatycznych nie były aż tak powszechnym zjawiskiem.
Ta historia pokazuje dwie strony rozwoju technologicznego i zagrożenia wynikające ze stosowania przestarzałych algorytmów i zabezpieczeń. Kto wie, czy za 40 lat ktoś nie będzie chciał sprawdzić, np. za pomocą komputerów kwantowych, jakich haseł używaliśmy w bankowości internetowej albo poczcie elektronicznej. A przy okazji to ciekawe, czy wymienieni wcześniej programiści w pewnym momencie zmienili swoje hasła na bardziej skomplikowane. | CHIP
WARTO PRZECZYTAĆ:
