I choć HR 8799 należy do grona pierwszych układów bezpośrednio oglądanych za pośrednictwem teleskopu to przez długi czas nie zmierzono okresu rotacji żadnej z tamtejszych planet. Parametr ten jest kluczowy dla określenia długości dnia na danym obiekcie, a jego oszacowanie nastąpiło jak do tej pory w przypadku bardzo niewielkiej części planet pozasłonecznych.
Czytaj też: Badacze odkryli egzoplanetę oddaloną od nas zaledwie o 35 lat świetlnych
Przełom w tej sprawie okazał się możliwy dzięki instrumentowi Keck Planet Imager and Characterizer (KPIC), wykorzystywanemu w latach 2018-2020. Naukowcy użyli go, aby uzyskać wysoką rozdzielczością spektralną egzoplanet, które wcześniej nie były obserwowane. Rozdzielczość ta jest wystarczająco wysoka do oszacowania tempa rotacji planet.
Tempo rotacji planet, wraz z nachyleniem, warunkuje długość dnia na danym obiekcie
Dokładne ustalenia w tej sprawie mają być dostępne na łamach The Astronomical Journal. Wiemy, że zespół badawczy odpowiedzialny za nowe obserwacje oszacował tempo rotacji dwóch planet, czyli R 8799 d i HR 8799 e, na kolejno 10,1 km/s i 15 km/s. W zależności od nachylenia tych obiektów (czego nie udało się jeszcze określić), może to oznaczać, że tamtejszy dzień trwa od 3 do 24 godzin. W przypadku “naszego” Jowisza prędkość rotacji wynosi około 12,7 km/s, a dzień trwa na nim około 10 godzin.
Czytaj też: Jaka jest pogoda na Wenus? Nocna strona planety to wielka niewiadoma
W przypadku trzeciej z planet, HR 8799 c, górna granica tempa rotacji wynosi 14 km/s. Niestety nie udało się ustalić tego parametru dla HR 8799 b. Poza dokładnym ustaleniem długości dnia, naukowcy mogliby wykorzystać tego typu informacje do lepszego poznania genezy tych planet oraz wchodzących w skład innych układów. Na podobnej zasadzie badacze kompletują informacje na temat naszej okolicy.
