Otoczenie komet zawiera dużą liczbę niskoenergetycznych jonów. Poznanie ich właściwości jest niezbędne do zrozumienia procesów zachodzących wokół komet. Niestety, te naładowane cząstki są trudne do zmierzenia.
Czytaj też: Gigantyczny kosmiczny wulkan, który wybucha kriomagmą – Kometa 29P/Schwassmann-Wachmann
Zespół naukowców kierowany przez Sofię Bergman opracował nową metodę analizy jonów na przykładzie komety 67P/Czuriumow-Gierasimienko.
Statek kosmiczny oddziałuje ze swoim otoczeniem, co prowadzi do gromadzenia się ładunków na jego powierzchni. Jest to problematyczne przy pomiarach niskoenergetycznych jonów, ponieważ jony podlegają wpływowi statku kosmicznego zanim zostaną wykryte, zmieniając zarówno swoją energię, jak i kierunek podróży. Chcemy poznać pierwotne właściwości jonów, zanim zostały one dotknięte przez statek kosmiczny, co jest teraz możliwe dzięki metodzie, którą opracowałam w mojej pracy magisterskiej.Sofia Bergman
Komety obnażone
Naukowcy przeanalizowali dane zebrane przez spektrometr masowy jonów ICA (Ion Composition Analyzer) umieszczony na pokładzie sondy Rosetta. Instrument ten może zmierzyć energię i kierunek przemieszczania się niskoenergetycznych jonów, ale ze względu na wpływ statku kosmicznego na pomiary, nie były one do tej pory miarodajne. Aż pojawiła się Sofia Bergman.
Po raz pierwszy udało nam się teraz określić kierunki przepływu niskoenergetycznych jonów zaobserwowanych przez ICA na komecie 67P/Czuriumow-Gierasimienko. Wyniki były zaskakujące. Widzimy dużą ilość jonów płynących do wewnątrz w kierunku jądra komety, a nie na zewnątrz, jak się spodziewaliśmy.Sofia Bergman
Komety to obiekty niezwykle interesujące do badań, zwłaszcza, gdy chcemy zrozumieć, jak wiatr słoneczny oddziałuje z innymi ciałami Układu Słonecznego. Ich eliptyczne orbity sprawiają, że najbliższe środowisko zmienia się diametralnie. Wraz ze zmianą odległości komety od Słońca, obserwujemy jak tworzy się magnetosfera.
Metoda, którą opracowałam w mojej pracy magisterskiej, może być również wykorzystana do badania niskoenergetycznych jonów wokół innych ciał w Układzie Słonecznym. Analiza takich jonów była do tej pory bardzo ograniczona ze względu na trudności w interpretacji pomiarów.Sofia Bergman
