Czym w ogóle jest mgławica planetarna? To obłok składający się z pyłu i gazu, które pochodzą z zewnętrznych warstw gwiazdy, zrzuconych w czasie jej przeobrażania na przykład w białego karła. Poza ogromną wartością naukową, tego typu chmury są również niezwykle efektowne – co widać na poniższym zdjęciu.
Czytaj też: Jak ogromne jest Słońce? Merkury na jego tle Wam to uświadomi
Z perspektywy badaczy ważniejszy jest natomiast inny fakt: obserwacje obiektów takich jak NGC 2438 dostarczają informacji na temat możliwych scenariuszy dotyczących naszej własnej gwiazdy. Wiemy bowiem, że Słońce nie może istnieć wiecznie i wcześniej czy później również zacznie zmierzać w kierunku swojej śmierci. Proces ten przyspieszy wraz z utratą dostępu do paliwa umożliwiającego zachodzenie reakcji w jądrze tej gwiazdy.
Mgławica planetarna NGC 2438 pokazuje, jaki los może czekać Słońce
Kiedy zabraknie wodoru, jądro Słońca zacznie się kurczyć, a jego temperatura ulegnie obniżeniu. Zaburzy to równowagę pomiędzy wewnętrznym i zewnętrznym ciśnieniem, co doprowadzi następnie do nagromadzenia wodoru znajdującego się do tej pory poza jądrem. Wytworzona w tym procesie energia doprowadzi do rozszerzenia zewnętrznych warstw Słońca na tyle, iż sięgną one orbity Merkurego. Przypominamy, że obecnie planeta ta znajduje się średnio 58 milionów kilometrów od naszej gwiazdy.
Ostatecznie Słońce straci sporą część tworzącej je materii, a jego jądro zapadnie się, tworząc tzw. białego karła. W tym momencie do akcji wkracza mgławica planetarna NGC 2438, która znajduje się na opisanym w poprzednim zdaniu etapie. Co ciekawe, okres jego trwania jest – jak na kosmiczne warunki – niezwykle krótki i wynosi około 10 tysięcy lat.
Czytaj też: Spektakularna mgławica N44 w obiektywie Kosmicznego Teleskopu Hubble’a
Materia wyrzucona w związku z przeobrażaniem tamtejszej gwiazdy w białego karła jest jeszcze dobrze widoczna, lecz z czasem się to zmieni. Stracimy wtedy możliwość rozpoznawania poszczególnych pierwiastków wyemitowanych w ramach tego zjawiska. Obecnie nadal możemy to robić: widoczny na zdjęciu zielony kolor oznacza wodór, niebieski – tlen, pomarańczowy – azot, natomiast czerwony – siarkę.
