Obiekty te mogłyby powstawać na przykład za sprawą procesów chemicznych i wcale nie musiałyby mieć biologicznego podłoża. Odróżnienie tych fałszywych skamieniałości od prawdziwych pozostałości po organizmach występujących dawniej na Marsie będzie kluczowe dla prowadzonych tam misji. Aby być gotowym na różne scenariusze, naukowcy przeanalizowali różnego rodzaju procesy, w wyniku których mogłyby powstawać osady przypominające skamieniałości.
Czytaj też: NASA mówi jasno: musimy być gotowi na znalezienie życia pozaziemskiego
Dokładne informacje poświęcone ustaleniom zespołu badawczego zostały opublikowane na łamach Journal of the Geological Society. Artykuł opisuje, jak autorzy zidentyfikowali zaskakująco dużą liczbę procesów prowadzących do powstawania struktur niezwykle podobnych do pozostałości mikroskopijnych form życia, które mogłyby dawniej istnieć na Marsie.
Na pewnym etapie marsjański łazik niemal na pewno znajdzie coś, co wygląda jak skamielina, dlatego możliwość odróżnienia ich od struktur i substancji powstałych w wyniku reakcji chemicznych jest niezwykle istotna. Dla każdego rodzaju skamieniałości istnieje co najmniej jeden niebiologiczny proces, który wytwarza bardzo podobne struktury, więc istnieje realna potrzeba poprawy naszego zrozumienia tego, jak one powstają. Dr Sean McMahon, University of Edinburgh
Procesy chemiczne zachodzące na Marsie mogą prowadzić do powstawania obiektów przypominających skamieniałości
O tym, że różnego rodzaju pomyłki już się zdarzały niech świadczy historia z XIX wieku, kiedy to paleontolodzy myśleli, że odkryli najstarszą skamielinę na świecie. Okaz, znany jako Eozoon canadense, okazał się materiałem skalnym o naturalnym pochodzeniu. Składał się on z kalcytu i serpentynitu ułożonych w falisty wzór. Ówcześni naukowcy byli jednak przekonani, że mają do czynienia z pamiątką po jednokomórkowym organizmie z grupy otwornic.
Czytaj też: Perseverance znalazł coś, „czego nikt jeszcze nie widział”. Nietypowe odkrycie marsjańskiego łazika
Z kolei marsjański meteoryt oznaczony jako ALH84001 stał się sławny w 1996 roku, ponieważ początkowo uznano, iż składa się on z fragmentów skamieniałości. I choć na przestrzeni lat nadal nie udało się ustalić, w jaki dokładnie sposób powstały zaobserwowane struktury, to ALH84001 nie jest już uznawany za nośnik marsjańskich skamieniałości.
