Kosmiczny Teleskop Hubble’a działa już ponad 30 lat i powoli zbliża się do swojej “emerytury”. Będzie to możliwe, bo jego bezpośredni następca – Kosmiczny Teleskop Jamesa Webba – ma zostać wystrzelony już w grudniu. Nie oznacza to bynajmniej, że Hubble jest jednostką przestarzałą. Jak można tak myśleć, patrząc na zdjęcia takie, jak to przedstawiające mgławicę N44?
Mgławica inna niż wszystkie
LMC-N44 to mgławica emisyjna (wielka chmura świecącego gazu i plazmy) w Wielkim Obłoku Magellana, w gwiazdozbiorze Złotej Ryby, ok. 170 000 lat świetlnych od nas. N44 rozciąga się na ok. 1000 lat świetlnych.
Mgławica N44 jest obszarem gwiazdotwórczym, w którym powstają nowe gwiazdy, które są źródłem intensywnego promieniowania UV powodującego świecenie gazu. W ten sposób powstała cecha charakterystyczna mgławicy N44, czyli tajemnicza pusta przestrzeń, zwana “superbąblem”. Rozciąga się ona na obszarze ok. 325 na 250 lat świetlnych, a astronomowie wciąż zastanawiają się, czym właściwie jest.
Dominuje hipoteza, że superbąbel powstał w wyniku działania dwóch procesów. Wiatry gwiazdowe powstające w jego wnętrzu mogły rozrzedzić gaz, chociaż nie zgadza się to z ich zmierzonymi prędkościami. Inna możliwość jest taka, że mgławica N44 jest wypełniona masywnymi gwiazdami, które wygasły w gigantycznych eksplozjach, a to właśnie rozszerzające się powłoki supernowych stworzyły kosmiczną jaskinię.
Ciekawe jest to, że znaleziono pozostałość po jednej supernowej w pobliżu superbąbla i wykryto ok. 5 mln lat różnicy w wieku gwiazd w jego wnętrzu i na obrzeżach. To wskazuje na reakcję łańcuchową, która zaszła w pobliżu.
Niebieski obszar na godzinie piątek wokół superbąbla jest jednym z najgorętszych regionów mgławicy N44 i obszarem najintensywniejszego formowania się gwiazd. Nie jest to pierwszy raz, gdy w swoim obiektywie uchwycił ją Kosmiczny Teleskop Hubble’a. Aż “strach” myśleć, jakich zdjęć dostarczy Kosmiczny Teleskop Jamesa Webba.
