Galaktyka Panna A coraz dziwniejsza. Co się tam dzieje?

Międzynarodowy zespół astronomów zbadał wysokoenergetyczną emisję pochodzącą z Galaktyki Panna A. W galaktyce tej dzieje się coś dziwnego.
Galaktyka M87

Galaktyka M87

Mianem radiogalaktyk określamy rodzaj galaktyk, które emitują silne promieniowanie radiowe ze swoich centrów. Ich źródłem są supermasywne czarne dziury, które pochłaniają gaz i pył, tworząc wysokoenergetyczne dżety w zakresie fal radiowych. Przykładem radiogalaktyki jest Galaktyka Panna A, zwana także Messier 87 lub po prostu M87.

Co się dzieje w M87?

Znajduje się ona ok. 53,5 mln lat świetlnych od nas i jest centralną galaktyką w Gromadzie Panna. Astronomowie klasyfikują ją jako radiogalaktykę Fanaroff Riley I, o średnicy ok. 980 tys. lat świetlnych. Masa Galaktyki Panna A jest szacowana na ok. 15 bilionów mas Słońca.

M87 to pierwsza radiogalaktyka, którą wykryto na podstawie promieniowania gamma w zakresie bardzo wysokich energii (VHE). Wykazuje ona nietypowe zachowanie w wielu kwestiach, a mechanizmy odpowiedzialne za emisję VHE nie są znane. Naukowcy z National Institute of Astrophysics, Optics and Electronics w Puebla, pod kierownictwem Fernando Urena-Mena, przeanalizowali obrazy galaktyki dostępne z Imaging Air Cherenkov Telescopes (IACT) oraz High Altitude Water Cherenkov (HAWC) Observatory.

Naszym głównym celem było porównanie emisji VHE M87 obserwowanej przez IACT podczas określonych epok z długoterminową emisją dostarczaną przez obserwatorium HAWC od 2014 do 2019 roku. Użyliśmy modelu lepto-hadronowego, który łączy scenariusze SSC i foto-hadronowego, aby wyjaśnić tę emisję.Fernando Urena-Mena

Badania potwierdziły, że emisja z M87 pasuje do modelu lepto-hadronowego. Obserwacje te mogą wyjaśnić tzw. sieroce rozbłyski tej galaktyki, które są wykrywane jedynie w pasmach VHE. Oszacowano również indeks rozkładu energii protonów z radiogalaktyki na podstawie czterech zestawów danych VHE – parametr ten jest na poziomie 2,8, co jest zgodne z badaniem przeprowadzonym w 2016 r., gdzie też zastosowano model lepto-hadronowy.

Czytaj też: NGC 3568 to galaktyka z burzliwą przeszłością. Dotarło do nas światło pochodzące z jej supernowej

Naukowcy oszacowali również indeks rozkładu energii protonów na podstawie czterech zestawów danych VHE. Okazało się, że parametr ten jest na poziomie 2,8. Wynik ten jest zgodny z badaniem przeprowadzonym w 2016 roku, gdzie zastosowano podobny model lepto-hadronowy.