Jedna z takich zagadek jest związana z dość niezwykłymi wirami pokrywającymi jego powierzchnię. Nie wygląda na to, by były one graffiti pozostawionymi przez kosmitów, ale naukowcy i tak nie potrafią podać jednego wyjaśnienia tego zjawiska. Sprawa jest jednak na tyle poważna, iż stanowi obiekt badań, których wyniki przedstawiono na łamach Geophysical Research Letters.
Czytaj też: Niewidoczna strona Księżyca uwieczniona na zdjęciach. Pokazali je Chińczycy
Z grona podejrzanych można raczej wykluczyć geologię Księżyca. Wydaje się on bowiem nieaktywny (lub w stanie, nazwijmy to, agonalnym). Co więc stoi za tworzeniem się jasnych wirów, które wydają się znacznie młodsze od pozostałych struktur pokrywających powierzchnię Srebrnego Globu? Być może odpowiedź brzmi: topografia Księżyca. Byłaby ona zupełnie inna od dotychczasowych, które sugerowały między innymi, że za wiry odpowiada wiatr słoneczny bądź uderzenia komet.
Na czele zespołu badawczego odpowiedzialnego za nowe, alternatywne wyjaśnienie zagadki stanęła Deborah Domingue. Jednym z obszarów, którymi zajęli się naukowcy, była bazaltowa równina Mare Ingenii. W jej obrębie znajdują się dwa wiry, które wykazują korelację pomiędzy topografią a albedo. Widać też różnice w wysokościach, przekładające się na przemieszczanie pyłu. Różnice te wynoszą od około 2,3 do 4,4 metra.
Pewną rolę w tworzeniu się wirów mogą odgrywać anomalie magnetyczne na powierzchni Srebrnego Globu. Nasz naturalny satelita posiada bardzo słabe pole magnetyczne, choć jego istnienie jest najprawdopodobniej następstwem silnych uderzeń, jakich doświadczył on w przeszłości. Jaśniejsze fragmenty wirów są osłonięte za sprawą anomalii magnetycznych i są one młodsze od ciemnych obszarów. Poza tym da się w nich również zauważyć obniżoną ilość wodoru związanego z wiatrem słonecznym.
Czytaj też: Spójrzcie na prototyp FLEX. Ten łazik do transportu ludzi i sprzętu może służyć astronautom na Księżycu
Niskie topograficznie, o wyższym albedo, obszary występowania wirów obserwowane w Mare Ingenii napędzają proces migracji pyłu po powierzchni Księżyca, przyczyniając się do powstawania wirów. […] Dalsze badania innych obszarów występowania wirów powinny wyjaśnić korelację regionalnych różnic topograficznych w obrębie wirów, zwłaszcza w przypadkach, w których wiry pojawiają się na znacznie bardziej stromych zboczach i ciągną się nad wyrzutami uderzeniowymi. wyjaśniają autorzy badań
