W sprawę są zaangażowani naukowcy z Northwestern Medicine, którzy postanowili wykorzystać platformę CRISPR do opracowania nowej metody leczenia osób zakażonych HIV. Jak do tej pory badaczom udało się zidentyfikować 86 genów, które mogą być zaangażowane w proces replikacji wirusa. Ponad 40 z tych genów nigdy wcześniej nie było badanych w kontekście tego typu infekcji.
Czytaj też: To już trzecia osoba wyleczona z HIV. W międzyczasie lekarze ulepszyli metodę leczenia
Istniejące terapie lekowe są jednym z naszych najważniejszych narzędzi w walce z epidemią HIV i są niezwykle skuteczne w hamowaniu replikacji wirusa i jego rozprzestrzeniania się. Ale te metody leczenia nie są skuteczne, więc osoby żyjące z HIV muszą przestrzegać ścisłych schematów leczenia, które wymagają stałego dostępu do dobrej i niedrogiej opieki zdrowotnej […]Judd Hultquist, Northwestern University
W praktyce oznacza to, że prowadzenie długotrwałych terapii jest utrudnione, szczególnie w biedniejszych regionach świata. A to właśnie w nich wirus HIV jest szczególnie rozpowszechniony. Z tego względu Hultquist i jej współpracownicy skupili się na szukaniu alternatyw. Wzięli pod uwagę limfocyty T, które zostały wyizolowane z ludzkiej krwi i zmodyfikowane za sprawą narzędzia CRISPR-Cas9.
Kolejnym krokiem w prowadzonych badaniach było zakażenie tych komórek wirusem HIV. Okazało się, że kiedy zmodyfikowane limfocyty T utraciły gen odgrywający ważną rolę w replikacji wirusa, infekcja słabła. Jak podkreśla główna autorka badań, najciekawszy jest w tym przypadku fakt, iż ponad połowa zidentyfikowanych genów nie była nigdy wcześniej badana w kontekście zakażenia HIV. Z tego względu tworzą one nowe potencjalne ścieżki, które warto zbadać.
Czytaj też: Szykuje się rewolucja w medycynie. Jeden test umożliwia wykrycie ponad 50 chorób genetycznych
Zakażenie wirusem HIV następuje zazwyczaj poprzez kontakt z krwią nosiciela. Wbrew pozorom ryzyko infekcji jest stosunkowo niskie i w zasadzie nie zdarza się, by doszło do niej na przykład na skutek kontaktu ze śliną. Jeśli jednak dojdzie do zakażenia, to stwarza to zagrożenie dla życia, dlatego tak ważne są badania takie jak te opublikowane na łamach Nature Communications.
