Łącznie pod uwagę wzięto około 37 000 obrazów dostarczonych przez Kosmiczny Teleskop Hubble’a. Typowa obserwacja trwa około 30 minut, a podczas śledzenia pobliskich planet lub odległych gwiazd asteroida może przekroczyć linię widzenia teleskopu, łapiąc światło słoneczne i tworząc niewielki, zakrzywiony ślad.
Czytaj też: Galaktyka doświadczyła nagłego skoku jasności. Co się z nią stało?
Szczegóły na ten temat zaprezentowano na łamach Astronomy & Astrophysics. Autorzy badań wyjaśnili, jak zlecili naukowcom obywatelskim wyszukiwanie i oznaczanie charakterystycznych śladów. W ten sposób udało się wyszkolić algorytm uczenia maszynowego, który następnie wziął pod lupę archiwa teleskopu Hubble’a i rozpoczął poszukiwania aateroid. Łącznie znalazł ich 1701, przy czym 670 wchodziło w skład bazy danych Centrum Planet Mniejszych Międzynarodowej Unii Astronomicznej.
Niektóre wykryte asteroidy były już wcześniej znane nauce
Nauka obywatelska i uczenie maszynowe są bardzo użytecznymi technikami systematycznego poszukiwania obiektów Układu Słonecznego w istniejących archiwach danych naukowych z dziedziny astronomii. Niniejsza praca opisuje metodę wyszukiwania nowych planetoid w archiwach astronomicznych, które obejmują dziesięciolecia; może ona być skutecznie zastosowana do innych zbiorów danych, zwiększając ogólną próbę dobrze scharakteryzowanych małych ciał w Układzie Słonecznym i udoskonalając ich efemerydy.wyjaśniają autorzy
Czytaj też: W Ziemię uderzyła asteroida. Zauważono ją zaledwie 2 godziny przed kolizją
Efemerydy to dane odnoszące się do przewidywanych pozycji ciał niebieskich takich jak Księżyc, Ziemia, Słońce czy asteroidy. Zazwyczaj tego typu informacje przedstawia się w formie tabel. Dzięki nim astronomowie są w stanie określić na przykład przewidywany termin zaćmienia Słońca czy oczekiwaną orbitę, po jakiej będzie poruszała się dana kosmiczna skala.
