Autorzy publikacji dostępnej na łamach Nature Astronomy przyjrzeli się danym dotyczącym pulsara oddalonego o około 1000 lat świetlnych od naszej planety. W toku badań okazało się, iż PSR J0901-4046, bo tak nazwano nowo odkryty obiekt, obraca się tylko raz na 76 sekund.
Czytaj też: Fuzja jądrowa i neutrony o różnym pochodzeniu. Naukowcy rozwiązali długoletnią zagadkę
Być może z ludzkiej perspektywy takie tempo nie jest szczególnie powolne, jednak w odniesieniu do pulsarów możemy wręcz mówić o sensacji. Wiele tego rodzaju obiektów wykonuje bowiem pełne okrążenia wokół własnej osi w ciągu ułamków sekundy. Tutaj mowa natomiast o rezultacie wynoszącym 76 sekund. Do analiz w tej sprawie wykorzystano dane dostarczone za sprawą obserwacji wykonanych przez radioteleskop MeerKAT.
Jak w ogóle powstają pulsary? Gdy odpowiednio masywna gwiazda eksploduje w formie supernowej, może po niej zostać gęste jądro w postaci gwiazdy neutronowej. Przy wystarczającym namagnesowaniu owe jądro – o ile szybko się obraca – zaczyna wysyłać regularne impulsy emisji radiowej. Właśnie wtedy możemy mówić o pulsarze. W przypadku PSR J0901-4046 impulsy mają długość 300 milisekund i są emitowane co 76 sekund.
Pulsar PSR J0901-4046 znajduje się około 1000 lat świetlnych od Ziemi
Wraz z upływem czasu pulsary nieco zwalniają swoje obroty. W “kwiecie wieku” wykonują okrążenia wokół własnej osi średnio co 1/4 sekundy do 2 sekund. Tracąc energię zaczynają zwalniać, aż w pewnym momencie całkowicie zaprzestają emisji impulsów. Stają się wtedy gwiazdami neutronowymi zbliżającymi się do kresu swojego istnienia.
Czytaj też: Za promieniowanie gamma z centrum Drogi Mlecznej odpowiadają jednak pulsary? Nowe ustalenia
Co ciekawe, dotychczas najwolniej obracający się pulsar, którego udało się zidentyfikować naukowcom, nie może się równać z nowym rekordzistą, czyli PSR J0901-4046. Poprzedni wykonywał pełne okrążenie wokół własnej osi raz na 23 sekundy. Tutaj jest natomiast mowa o 76 sekundach. Mimo to nadal chodzi o pulsara a nie “zwykłą” gwiazdę neutronową. Może to podważać dotychczasowe teorie z zakresu obumierania tych obiektów.