Szczegółowe ustalenia zostały zaprezentowane na łamach Nature Neuroscience. Autorzy badań zaprosili do udziału w nich po dwóch rodzimych użytkowników każdego języka. Przeprowadzono u nich skanowanie mózgu, gdy wykonywali różne zadania sprawdzające ich zdolności poznawcze. Podstawę tych analiz stanowił tzw. funkcjonalny rezonans magnetyczny, dzięki któremu możliwe było śledzenie przepływu natlenionej krwi przez mózg. Jako że aktywne komórki mózgowe mają wyższe zapotrzebowanie na tlen i energię, to dzięki tej metodzie można obserwować aktywność komórek mózgowych.
Czytaj też: Przez 30 lat nie poruszył palcem, a teraz samodzielnie zjadł posiłek. Przełomowy interfejs mózg-komputer
W czasie eksperymentów uczestnicy słuchali fragmentów Alicji w Krainie Czarów czytanych w ich ojczystych językach. Postawiona na wstępie hipoteza zakładała, że wszyscy słuchacze powinni używać tej samej sieci językowej do przetwarzania historii czytanych w ich rodzimych językach. Poza tym puszczano im również nagrania, w których słowa były poważnie zniekształcone oraz fragmentów czytanych przez osobę mówiącą w nieznanym języku.
Mózgi badanych osób zostały poddane funkcjonalnemu rezonansowi magnetycznemu
Na tym jednak zakres zadań się nie kończył. Uczestników poproszono o rozwiązywanie problemów matematycznych i wykonywanie zadań sprawdzających ich pamięć. Założenie było następujące: żadne z wymienionych zadań (poza słuchaniem nagrań w ojczystym języku) nie powinno doprowadzić do aktywacji obszarów mózgu związanych z lingwistyką. Badanie obejmowało aż 45 języków należących do 12 różnych rodzin.
Jak odnotowali autorzy, u rodzimych użytkowników angielskiego obszary mózgu odpowiedzialne za przetwarzanie języka występują głównie w lewej półkuli mózgu, przede wszystkim w płacie czołowym oraz skroniowym. W oparciu o wykonane skany badacze byli w stanie tworzyć swego rodzaju mapy aktywności mózgu, zauważając, że te same jego obszary aktywowały się niezależnie od słyszanego języka.
Czytaj też: Aż trudno uwierzyć, w jaki sposób naukowcy oceniają połączenia w ludzkim mózgu
Mamy nadzieję, że teraz, gdy widzimy, że podstawowe właściwości wydają się być wspólne dla różnych języków, możemy zapytać o potencjalne różnice między językami i rodzinami językowymi w tym, jak są one realizowane w mózgu, i możemy badać zjawiska, które tak naprawdę nie istnieją w języku angielskim. Evelina Fedorenko, MIT
