Obiektem zainteresowania astronomów była gromada gwiazd znana jako R136. Znajduje się ona w Wielkim Obłoku Magellana, około 150 000 lat świetlnych od Ziemi. W jej obrębie można spotkać zarówno starsze, jak i młodsze, niezwykle jasne gwiazdy. Tą najbardziej intrygującą jest rzecz jasna R136a1.
Czytaj też: Rekordowo odległa gwiazda uwieczniona. Jest tak daleko, że trudno to sobie wyobrazić
Analizując zdjęcia ukazujące tę strukturę naukowcy zyskali możliwość oszacowania masy niektórych gwiazd, wliczając do tego grona R136a1. O jakich gabarytach mowa? Jej promień jest 40-krotnie większy od promienia naszej gwiazdy. I choć wcześniej badacze wskazywali na nieco większe rozmiary, to i tak mowa o niezwykle imponującym obiekcie. Za gabarytami idą też inne niezwykłe właściwości. Wystarczy wspomnieć, iż temperatura na powierzchni R136a1 jest ośmiokrotnie wyższa od panującej na Słońcu. Z kolei masa tej gwiazdy jest od 150 do 200 razy większa od masy Słońca.
Gwiazdy mogą mieć różne rozmiary, a to przekłada się na ich cechy oraz potencjalną przyszłość. Na przykład czerwone karły mają masę zaledwie jednej dziesiątej masy Słońca i są od niego znacznie chłodniejsze. Po przeciwnej stronie barykady znajdują się olbrzymy dziesiątki a nawet setki razy masywniejsze od naszej gwiazdy. Zrozumienie częstotliwości występowania tych niezwykłych obiektów pomaga astronomom zrozumieć mechanizmy ich powstawania.
R136a1 to gwiazda od 150 do 200 razy masywniejsza od Słońca
Jedną z niewiadomych stanowi źródło gazu, który umożliwia błyskawiczne narodziny tak masywnych obiektów. Poświęcone im badania są natomiast utrudnione ze względu na krótką żywotność gwiazd takich jak R136a1.
Czytaj też: Jaka przyszłość czeka Słońce?
Galaktyki podlegają nieustannej ewolucji, dlatego tworząca je materia znajduje się w ciągłym obiegu niczym surowce na Ziemi. Zdolność do tworzenia dużych gwiazd zależy od istnienia poprzednich pokoleń tych obiektów, ponieważ śmierć gwiazdy prowadzi do uwalniania ciężkich pierwiastków. Te trafiają do ośrodka międzygwiazdowego i prowadzą do chłodzenia pokładów gazu, które zaczynają się zapadać i tworzyć większe gwiazdy. W takich okolicznościach powstają niezwykle masywne ciała pokroju R136a1.
