Za dokonaniami w tym zakresie stoją przedstawiciele Uniwersytetu w Birmingham, którzy mogą teraz tworzyć biblioteki nanomateriałów, skracają przy tym czas potrzebny na projektowanie takich materiałów w laboratorium. Przełomowe są w tym przypadku sposoby używane do syntezy równoległej, dzięki czemu można błyskawicznie wyselekcjonować materiały przeznaczone do dalszych testów.
Czytaj też: Połączenie fizyki kwantowej z fizyką jądrową jest możliwe. Naukowcy dokonali ogromnego przełomu
To potencjalnie przełomowe urządzenie wykorzystuje syntezę mechanochemiczną. Zapewnia to dostęp do nieznanych wcześniej materiałów i indukowanie reakcji chemicznych poprzez siły mechaniczne. W efekcie ograniczona bądź całkowicie usunięta zostaje konieczność stosowania szkodliwych dla zdrowia i środowiska rozpuszczalników.
Istotną zaletą takiej maszyny jest to, że może ona zostać zintegrowana ze standardowymi naczyniami laboratoryjnymi lub niestandardowymi naczyniami. Co więcej, w grę wchodzi programowanie w celu niemal dowolnego wyboru materiałów występujących w każdym naczyniu, od rozcieńczonej płynnej zawiesiny po suchy proszek.
Nanomateriały to potencjalne materiały przyszłości ze względu na ich unikalne właściwości, które można wykorzystać w kilku różnych dziedzinach
Dotychczas stosowane metody produkcji nanomateriałów wykorzystywały czasochłonne metody, w których występowały wiele etapów i parametrów. Ograniczało to możliwość ich wykorzystania w odniesieniu do nanomateriałów składających się z pojedynczych pierwiastków bądź związków. W efekcie trudniej było je stosować na przykład przy udziale grafenu czy polimerów.
Nowe podejście pozwala na zgoła odmienne zastosowania. Jego autorzy sugerują, iż powinni się nim zainteresować naukowcy związani z dziedzinami takimi jak projektowanie zaawansowanych materiałów, odkrywaniem nowych leków czy technologii warunkujących procesy produkcyjne zrównoważone pod względem środowiskowym.
Czytaj też: Każdy może być Spider-Manem. Ten materiał pozwoli chodzić po ścianach!
Według głównego autora badań w tym temacie, Jasona Stafforda, zautomatyzowana platforma może znacznie ograniczyć czas i wiedzę specjalistyczną wymaganą w tych procesach. Poza tym powinna umożliwić naukowcom skupienie się na kluczowych aspektach swoich badań w zakresie odkrywania materiałów.
