Niewidzialny most w centrum kosmicznej kolizji
Kamera DECam wychwyciła słabo widoczną poświatę rozciągającą się między galaktykami niczym świetlisty most. To światło pochodzi od gwiazd wyrzuconych ze swoich macierzystych układów przez potężne siły grawitacyjne. Takie obiekty tworzą zapis trwającego od milionów lat procesu łączenia się mniejszych gromad w jedną potężną strukturę. Jak wyjaśniają autorzy najnowszych badań, jedną ze wskazówek poszukiwanych w celu zrozumienia historii gromady galaktyk jest światło wewnątrz takiej gromady. Stanowi ono słabą poświatę emitowaną przez gwiazdy, które zostały wyrwane ze swoich pierwotnych galaktyk za sprawą silnej grawitacji formującej się gromady. Wykrycie tej słabej poświaty stanowiło nie lada wyzwanie. Jej jasność jest tak niska, że większość teleskopów nie jest w stanie jej dostrzec na tle jaśniejszych galaktyk.
Czytaj też: Kosmiczny potwór z masą 200 Słońc ujawniony. Teleskop Hubble’a pokazał coś niesamowitego
Obserwacje Abell 3667 to więcej niż tylko spektakularne zdjęcie. Gromady galaktyk działają jak naturalne laboratoria do badania ciemnej materii, czyli tajemniczego składnika wszechświata, który nie emituje światła, ale wpływa na ruch gwiazd i galaktyk. Sposób, w jaki oderwane gwiazdy rozpraszają się w przestrzeni, dostarcza informacji na temat rozkładu tej niewidzialnej materii. Długi czas naświetlania pozwolił nie tylko uchwycić subtelne światło, ale także odfiltrować zakłócenia generowane przez obłoki pyłu w Drodze Mlecznej. To kluczowe dla uzyskania czystego obrazu odległych struktur.
Przedsmak przyszłych odkryć, czyli jakie perspektywy czekają na astronomów
Choć wyniki są imponujące, to dopiero początek możliwości nowoczesnej astronomii. Planowane na 2025 roku rozpoczęcie przeglądu nieba przez Obserwatorium Very C. Rubin daje nadzieję na wykonanie kolejnego istotnego kroku w rozwoju astronomii. Instrumenty tego teleskopu mają umożliwić systematyczne dokumentowanie całego południowego nieba przez dekadę.
Czytaj też: Tajemniczy rozbłysk z głębi kosmosu trwał aż 90 dni. Astronomowie nie dowierzali własnym oczom
Poziom szczegółowości, jaki narzędzie DECam osiągnęło dla pojedynczej gromady podczas prawie 30 godzin obserwacji, nowe obserwatorium uzyska dla całego południowego nieba w ciągu ośmiu lat pracy. To może przynieść przełom w mapowaniu kosmicznych struktur, choć rozwiązanie zagadki ciemnej materii wciąż wydaje się odległe. Pełne wyniki badań na temat Abell 3667 ukazały się w The Astrophysical Journal Letters, a nam pozostaje czekać na kolejne postępy. Być może dzięki tym obserwacjom zbliżymy się choć o krok do zrozumienia, jak naprawdę działa wszechświat.