Jednak naukowcy nie do końca rozumieją, jak to możliwe. Ponieważ Księżyc nie ma atmosfery, która regulowałaby temperaturę w ciągu dnia, jego powierzchnia nagrzewa się na tyle, że woda może się zagotować. Jeśli woda zdołałaby zamienić się w lód w ciągu nocy (kiedy temperatura może spaść do około -150°C), to po ogrzaniu jej przez Słońce zaczęłaby się gotować.
Ponad dekadę temu sondy kosmiczne wykryły możliwą obecność wody na stronie dziennej Księżyca, a przypuszczenie to zostało potwierdzone w 2020 roku przez obserwatorium SOFIA(Stratospheric Observatory for Infrared Astronomy). Björn Davidsson z Jet Propulsion Laboratory
Naukowiec dodaje, że te obserwacje były na początku sprzeczne z dotychczasowymi ustaleniami- woda nie powinna przetrwać w tak surowym środowisku. To rodzi pytanie, w jaki sposób substancje lotne, takie jak H2O, mogą przetrwać na obszarach pozbawionych powietrza.
Czytaj też: Jak lepiej poznać prawa fizyki? Umieszczając detektor fal grawitacyjnych na Księżycu
Nie byłoby w tym nic dziwnego- przy założeniu, że woda nie może swobodnie poruszać się po powierzchni. Badania przeprowadzone w 2009 roku wykazały, że ilość wody zmienia się w zależności od pory dnia. Przed południem, w najgorętszej części dnia, jest mniej wody, a po południu, gdy trochę się ochładza, jest jej więcej. Sugeruje to, że przynajmniej część wody może się swobodnie przemieszczać jako lód w procesie sublimacji i para wodna w procesie resublimacji.
Z badań opublikowanych w Monthly Notices of the Royal Astronomical Society wynika, że nierówności księżycowe utworzyły zacienione obszary, które pozwoliły modelowi termofizycznemu Księżyca zatrzymać wodę i przemieścić się w procesie nagrzewania i ochładzania.
Czytaj też: Chińczycy zjedzą prawdziwie kosmiczny ryż. Jego ziarna okrążyły Księżyc
Nie jest to pierwsze badanie, w którym skupiono się na powierzchni Księżyca w poszukiwaniu wody. Poprzednie również sugerowało, że woda mogła występować w małych, zacienionych miejscach na całej powierzchni.
Najnowsze badanie uwzględnia również desorpcję, co daje modelom dokładniejszy obraz Księżyca. „Szczególne znaczenie ma nierówność powierzchni satelity, dzięki którym można uzyskać dokładny obraz ilości wody na powierzchni Księżyca”- twierdzą naukowcy.
