Krater Jezero to dawne jezioro. Jedna z marsjańskich zagadek rozwiązana

Analiza zdjęć wykonanych przez łazik Perseverance potwierdziła, że krater Jezero, był w przeszłości jeziorem, do którego około 3,7 mld lat temu wpływała niewielkich rozmiarów rzeka.
Krater Jezero to dawne jezioro. Jedna z marsjańskich zagadek rozwiązana

Poza tym, do suchego i pozbawionego dziś wody zbiornika dawniej wpływały duże ilości wody związanej z gwałtownymi powodziami. W ich czasie transportowane były również marsjańskie skały. Ustalenia naukowców, którzy zajmowali się analizą zdjęć wykonanych przez łazik Perseverance, są już dostępne na łamach Science.

Czytaj też: Tajemnica zaginionej próbki. Co się stało ze skałami, które miał zebrać łazik Perseverance?

Zarządzany przez NASA pojazd wylądował w obrębie krateru Jezero w lutym tego roku. Na przestrzeni kolejnych miesięcy dwie kamery wchodzące w jego skład, czyli Mastcam-Z i SuperCam Remote Micro-Imager (RMI), uwieczniały otoczenie łazika. Znalazły się na nich między innymi fragmenty formacji znanej jako Kodiak Butte. Biorąc pod lupę te fotografie, naukowcy zauważyli ślady osadów znajdujących się wzdłuż Kodiak Butte. Mierząc grubość każdej warstwy, jej nachylenie i zasięg, badacze doszli do wniosku, że osady musiały zostać naniesione przez płynącą wodę w jeziorze, a nie przez wiatr.

Krater Jezero jest obecnie pozbawiony wody, ale dawniej tworzył sporych rozmiarów jezioro

Formacja mająca kształt wachlarza była więc dawną marsjańską deltą, która w przeszłości zasilało jezioro zwane obecnie kraterem Jezero. Co ciekawe, poza samymi osadami, na zdjęciach znajdowały się również duże głazy osadzone w najmłodszych warstwach. Niektóre skały mierzyły nawet 1 metr szerokości, a ich waga mogła wynosić kilka ton. Zespół badawczy doszedł do wniosku, że głazy te pochodziły z większej skały. Ta mogła znajdować się na krawędzi krateru lub w delcie rzeki, w odległości do 65 kilometrów od jeziora.

Czytaj też: Czeka nas marsjańska cisza. Wszystkie tamtejsze łaziki zostaną czasowo wyłączone

Benjamin Weiss z MIT podkreśla, że do przeniesienia tak masywnych skał potrzeba niezwykle silnych i gwałtownych powodzi. Informacje na ich temat mogłyby dokładnie wyjaśnić, jak zmieniały się klimat i hydrologia Marsa. Badacz dodaje, iż odkrycia dokonane dzięki łazikowi Perseverance mogłyby umożliwić zrozumienie, w jakich okolicznościach Czerwona Planeta zmieniła się z przypominającej Ziemię, pokrytej rzekami i jeziorami, w suche pustkowie, jakim jest dzisiejszy Mars.