Niedawno do sieci trafiła imponująca panorama ukazująca ten obszar. Do jej stworzenia doszło 12 września, kiedy to Perseverance przesłał na Ziemię 84 zdjęcia wykonane przy pomocy instrumentu Mastcam-Z. Ze względu na niezwykle wysoką rozdzielczość powstałej mozaiki, najlepiej wejść na tę stronę, aby ją zobaczyć.
Czytaj też: Mikroreaktory polecą na Marsa, ale mogą też zmienić energetyczną przyszłość Ziemi
Ta panorama jest spektakularna, ponieważ możemy się poczuć tak, jakbyśmy tam byli. Pokazuje nie tylko niesamowitą skalę tego obszaru, ale także wszystkie możliwości eksploracji, jakie ma do zaoferowania South Séítah. Z wieloma intrygującymi wychodniami skalnymi i grzbietami, każda z tych struktur wydaje się ciekawsza od poprzednich. Jorge Núñez, członek zespołu zarządzającego Perseverance
Co ciekawe, fotografie użyte do wykonania panoramy powstały w 201. marsjańskim dniu pobytu Perseverance na Czerwonej Planecie. Łazik ukończył wtedy 175-metrowy przejazd, prowadząc swoją misję z zakresu zbierania informacji na temat geologii Marsa, jej dawnego klimatu oraz możliwości występowania tam życia.
Panorama South Séítah powstała w 201. marsjańskim dniu misji łazika Perseverance
Jak wynika z wpisu umieszczonego na blogu JPL, mozaikę wykonano w największym powiększeniu i rozciągnięto. Dzięki temu nawet gołym okiem da się dostrzec różnice kolorach skał i gleby były widoczne gołym okiem. W efekcie po lewej stronie widzimy szare i ciemniejsze wychodnie skalne grzbietu zwanego Faillefeu. W centralnej części panoramy oraz po prawej stronie takich skał jest mniej, lecz widać między innymi formacje Santa Cruz oraz Martre.
Czytaj też: Tajemnica zaginionej próbki. Co się stało ze skałami, które miał zebrać łazik Perseverance?
Łazik Perseverance wylądował na Marsie 18 lutego 2021 roku. Od tamtej pory prowadził testy swoich instrumentów, sprawdzano też możliwości helikoptera Ingenuity. I choć pierwsze podejście do zbierania próbek tamtejszych skał zakończyło się fiaskiem, to ostatecznie łazik wykonał zadanie. Od tamtej pory dowiedzieliśmy się również, że krater Jezero faktycznie był w przeszłości zbiornikiem wodnym, zasilanym przez jedną lub więcej rzek.
