Kiedy i po co Hanwaha Defense stworzyła artyleryjskie zestawy przeciwlotnicze na podwoziach kołowych?
Odbiór pierwszej partii AAGW przez południowokoreańskie siły zbrojne jest bezpośrednio związany z zamówieniem z czerwca 2020 roku. Wtedy to DAPA (Defense Acquisition Program Administration), czyli agencja zajmująca się dokonywaniem zakupów wojskowych, zamówiła nieujawnioną liczbę egzemplarzy AAGW, wydając na to 250 miliardów KRW, czyli około 860 milionów złotych.
Czytaj też: Widmo porażki nad hipersonicznym pociskiem ARRW USA. Wynik trzeciego testu AGM-183A niepokoi
Trochę na nie musiała więc poczekać, choć te zestawy zostały opracowane już w 2019 roku. Wedle ogłoszeń Hanwha Defense, celem opracowania tego systemu była obrona kluczowych punktów zainteresowania sił sojuszniczych, a także obrona przyjaznych sił przed atakami z niskiej wysokości przez samoloty wroga. Dlatego też trafią na wyposażenie armii, sił powietrznych i korpusu morskiego w różnych etapach do 2031 roku.
Czytaj też: Wojny Dronów: rosyjski Orion osiągnął pełną gotowość bojową
Ich produkcja przebiega ciekawie, bo udział w tym ma około 200 firm i to głównie rodzimych, bo 95% komponentów AAGW jest wytwarzanych bezpośrednio w kraju. Wśród nich najważniejsze są zdecydowanie dwa – platforma i samo uzbrojenie, które na poziomie kompanii angażują 4 osoby do ich obsługi na pokładzie. Z kolei liczba personelu niezbędnego do prowadzenia operacji obrony powietrznej została zredukowana z 48 do 18 osób na kompanię w porównaniu AAGW do zestawów VADS.
Co potrafi AAGW od Hanwaha Defense?
AAGW rozpędzają się do maksymalnie 90 km/h na utwardzonej drodze, a w terenie może pokonywać przeszkody o wysokości do 50 cm i rowy o szerokości do 150 cm. Wszystko dzięki bazowaniu na Hyundai Rotem K808 8×8, czyli kołowym transporterze opancerzonym. Na jego szczycie znalazła się wieża z dwoma armatami przeciwlotniczymi KKCB, których zasięg wynosi 3 kilometry, a szybkostrzelność sięga 600 strzałów na minutę.
Czytaj też: Myśliwiec Typhoon z pierwszą krwią. Zestrzelił po raz pierwszy cel powietrzny
Do działania wykorzystują amunicję 30 mm x 170, a do celowania wizualny system z funkcjami automatycznego celowania i śledzenia. System kierowania ogniem wykorzystuje z kolei głowicę optoelektroniczną Electron Optical Targeting Systems (EOTS), a ten dowodzenia i kontroli pozwala na dostarczanie do AAGW szeregu danych na temat celów powietrznych.
