Puszczanie baniek mydlanych to jeden z nieodłącznych elementów dzieciństwa. Zazwyczaj ich istnienie ma miejsce przez kilka do kilkunastu sekund, ale francuscy naukowcy postanowili znaleźć sposób na tworzenie takich obiektów, które zachowają swoje kształty przez znacznie dłuższy czas. I można bez wątpienia stwierdzić, że poszło im całkiem nieźle.
Wbrew pozorom członkowie zespołu badawczego nie postawili sobie za cel pobicia rekordów z dzieciństwa (choć, kto wie?). Ich dokonania mogą natomiast mieć korzystny wpływ na projektowanie nowych materiałów. Chodzi między innymi o pianki i folie, a także materiały o właściwościach fizycznych i chemicznych, które nie zostały jeszcze odkryte.
Czytaj też: Cząstki X znowu wykryte! Tym razem w plazmie kwarkowo-gluonowej
Jak wyjaśniają badacze, pokrycie powłoki wodnej bańki przy pomocy mikrocząsteczek hamuje odwadnianie wywołane działaniem grawitacji. Dalsze dodawanie glicerolu zapewnia natomiast stabilny stan, w którym parowanie wody jest równoważone przez higroskopijność glicerolu absorbującego cząsteczki wody zawarte w powietrzu. W efekcie powstają bańki, które mogą zachować swoją integralność w atmosferze przez ponad rok.
Rekordowo wytrzymała bańka przetrwała aż 465 dni
Jeśli chodzi o czynniki stojące za krótką żywotnością baniek, to można wymienić trzy najważniejsze. Pierwszy jest związany z działaniem grawitacji, drugi z parowaniem, podczas gdy trzeci – z obecnością niewielkich jąder w powietrzu. Naukowcy postanowili użyć tzw. gazowych baniek, których powłoki składają się z ciekłych i częściowo zwilżonych cząsteczek otoczonych gazem.
Czytaj też: Naukowcy oszukali przyrodę. Nowe supercząsteczki zrewolucjonizują medycynę
Porównując różne składy i konfiguracje autorzy eksperymentu odnotowali, że bańki mydlane zazwyczaj utrzymywały się nie dłużej niż minutę. Znacznie lepsze wyniki osiągały natomiast bańki gazowe na bazie wody, które istniały od 6 do 60 minut. Prawdziwymi rekordzistkami okazały się natomiast bańki na bazie wody i gliceryny. Okres ich istnienia był liczony w dniach, a jedna z nich przetrwała aż 465 dni.
Za tak imponujący wynik odpowiada glicerol, który przejawia higroskopijne właściwości. Za ich sprawą glicerol skutecznie absorbuje wilgoć z atmosfery. Z kolei cząsteczki nylonu zapewniają ochronę przed wpływem grawitacji. W efekcie bańki zyskały znacznie wyższą odporność i mogły przetrwać nieporównywalnie dłużej od pozostałych. Wygląda jednak na to, że prawdziwy przełom – w postaci praktycznego wykorzystania przytoczonych ustaleń – dopiero przed nami.
