Dearc sgiathanach – takiego pterozaura nauka nie znała

Pterozaury były pierwszymi kręgowcami, które wzbiły się w powietrze i należą do największych latających zwierząt w historii Ziemi. W Szkocji odkryto szczątki nieznanego wcześniej gatunku.
Dearc sgiathanach

Dearc sgiathanach

Ostatnie z żyjących gatunków pterozaurów miały rozmiary samolotów, ale długo uważano, że te latające gady ograniczały się do niewielkich rozmiarów – ich rozpiętość skrzydeł wynosiła 1,6-1,8 m. Gatunek nowo zidentyfikowany w Szkocji jest największym znanym dotąd jurajskim pterozaurem.

Czytaj też: Tyranozaury nie zawsze królowały na Ziemi. Inny dinozaur znajdował się przed nimi na szczycie

Dearc sgiathanach prawdopodobnie miał rozpiętość skrzydeł od 1,9 do 3,8 m, czyli mniej więcej tyle, ile największe współczesne ptaki (np. albatros wędrowny). Żył on ok. 170 mln lat temu i należał do grupy wczesnych pterozaurów zwanych Rhamphorhynchidae.

Dearc sgiathanach jest największym znanym nam pterozaurem z okresu jurajskiego, co mówi nam, że pterozaury stały się większe dużo wcześniej niż sądziliśmy, na długo przed okresem kredowym, kiedy zaczęły konkurować z ptakami, a to ma ogromne znaczenie.prof. Steve Brusatte, paleontolog ze Szkoły Nauk Geograficznych na Uniwersytecie w Edynburgu i Muzeów Narodowych Szkocji

Świetnie zachowany szkielet Dearc sgiathanach został odkryty przez Amelię Penny, doktorantkę z Uniwersytetu w Edynburgu w 2017 r. w Rubha nam Brathairean na szkockiej wyspie Skye. Jest to najlepiej zachowany szkielet pterozaura, jaki kiedykolwiek znaleziono w Szkocji.

Dearc sgiathanach jest fantastycznym przykładem na to, że paleontologia nigdy nie przestanie zadziwiać. Pterozaury zachowane w takiej jakości są niezmiernie rzadkie i zazwyczaj zarezerwowane dla wybranych formacji skalnych w Brazylii i Chinach. A jednak z platformy pływowej w Szkocji wyłonił się ogromny, znakomicie zachowany pterozaur.dr Natalia Jagielska, paleontolog w School of GeoSciences na Uniwersytecie w Edynburgu

Tomografia komputerowa czaszki Dearc sgiathanach ujawniła duże płaty wzrokowe, co wskazuje na to, że gatunek ten mógł mieć dobry wzrok.

Odkrycie Dearc sgiathanach zostało opisane w pracy opublikowanej w czasopiśmie Current Biology.