Przełom w poznawaniu genezy życia na Ziemi. Czy w podobny sposób wyglądało to na Marsie?

Kwas rybonukleinowy, czyli RNA, spontanicznie tworzy się na szkle z lawy bazaltowej. Jako że występowało ono na Ziemi 4,35 miliarda lat temu, to mogło odegrać kluczową rolę w pojawieniu się życia na naszej planecie.
Przełom w poznawaniu genezy życia na Ziemi. Czy w podobny sposób wyglądało to na Marsie?

Co więcej, można je także spotkać na Marsie, dlatego przy okazji naukowcy mogliby nie tylko poznać kulisy powstania ziemskiego życia, ale również zebrać poszlaki dotyczące tego samego procesu na Czerwonej Planecie.

Czytaj też: Życie sprzed setek milionów lat. Jego odkrycie pomoże w poszukiwaniu marsjańskich organizmów

Szkło bazaltowe było wówczas powszechne na Ziemi. Przez kilkaset milionów lat po uformowaniu się Księżyca częste uderzenia w połączeniu z obfitym wulkanizmem na młodej planecie tworzyły stopioną lawę bazaltową, która była źródłem szkła bazaltowego. Uderzenia spowodowały również wyparowanie wody, co utworzyło suchy ląd, zapewniając warstwy wodonośne, w których mógł powstać RNA.wyjaśnia jeden z autorów badania, Stephen Mojzsis

Szczegółowe ustalenia w tej sprawie są dostępne na łamach Astrobiology. Wyniki badań pokazują, że cząsteczki RNA o długości 100-200 nukleotydów powstają, gdy trifosforany nukleozydów ograniczają się do przesączania się przez szkło bazaltowe. Kosmiczne uderzenia dostarczyły naszej planecie niklu, z którym wiąże się obecność trifosforanów nukleozydów i fosforanów.

Jednym z kluczowych elementów związanych z powstaniem życia mogło być szkło z lawy bazaltowej

Te same czynniki, które doprowadziły do powstania szkła bazaltowego zmieniły również atmosferę, w której mogły powstawać zasady RNA. Wcześniejsze badania wykazały, iż nukleozydy tworzą się w wyniku reakcji między fosforanem rybozy a zasadami RNA. Idąc dalej, tzw. oksoborany wpływają na tworzenie się rybozy. Cały proces zaczyna się od prostych węglowodanów, których stabilizacja dokonała się za sprawą wulkanicznego dwutlenku siarki. Następnie spłynęły one na powierzchnię, tworząc zbiorniki pełne minerałów organicznych.

Czytaj też: Ziemskie odgłosy brzmią na Marsie w zaskakujący sposób. Przekonajcie się sami

Jak przyznaje Steven Benner, nadal nie jest jasne, jak doszło do tego, że wszystkie elementy składowe RNA mają taką samą chiralność. Zjawisko to określa się mianem czystości enancjomerycznej bądź homochiralności. Poza tym, naukowcy zaobserwowali, że w materiale zsyntetyzowanym na szkle bazaltowym wiązania między nukleotydami mogą być zmienne, choć nie wiadomo, jakie są tego implikacje. Mars, ze względu na szereg podobieństw do młodej Ziemi, mógł doświadczyć podobnego scenariusza. Jeśli więc kiedykolwiek istniało tam życie, to badacze są o krok bliżej do wyjaśnienia tej zagadki.