Księżyce Jowisza kontra Nowy Jork. To wideo pokazuje naszą marność

Jowisz to taki wujek z największym alkoholowym barkiem na osiedlu. Księżycowa kolekcja giganta liczy sobie 80 obiektów. O ile największe z nich, takie jak Europa, Io czy Ganimedes zasłużyły sobie na własne nazwy, niektóre z nich zostały sklasyfikowane zwykłym kodem porządkowym. Nawet te najmniejsze mogą nas pozabijać, co pokazuje poniższe wideo.
Księżyce Jowisza kontra Nowy Jork. To wideo pokazuje naszą marność

Animacja stworzona przez MetaBallStudios zestawia księżyce Jowisza z makietą Nowego Jorku, aby uzmysłowić nam, że nic we wszechświecie nie znaczymy. Nawet najmniejsze z nich o średnicy w okolicach kilometra mogłyby załatwić mityczne miasto na zawsze. Na końcu skali jest Ganimedes.

Ganimedes to największy księżyc w całym Układzie Słonecznym. Towarzysz Jowisza jest nawet większy od Merkurego

Jeśli nadal nie czujecie skali, wystarczy spojrzeć na poniższy timelapse prezentujący dwa księżyce Jowisza (Europę oraz Io) majestatycznie przemieszczające się na tle charakterystycznej czerwonej plamy planety, w której środku zmieściłyby się trzy Ziemie. To chyba dobitnie pokazuje jakim gigantem jest Jowisz.

Timelapse wykonał Kevin M.Gill, inżynier NASA-JPL i ekspert w dziedzinie przetwarzania obrazów planet. Wykorzystał zdjęcia wykonane przez sondę kosmiczną Cassini podczas przelotu obok Jowisza w 2001 roku. Sonda wykorzystała asystę grawitacyjną planety do podróży w stronę Saturna, na którym dokonała swojego żywota. 

Czytaj też: To jeden z najdziwniejszych obiektów w Układzie Słonecznym. Czym jest Haumea?

Piąty w kolejności od słońca Jowisz to największa planeta Układu Słonecznego. Masa tej planety jest dwa i pół raza większa niż łączna masa pozostałych planet w naszym układzie. Wraz z Saturnem, Uranem i Neptunem tworzą grupę gazowych olbrzymów. Składa się w trzech czwartych z wodoru i w jednej czwartej z helu.

Charakterystyczna Wielka Czerwona Plama na powierzchni planety to antycyklon o zmiennych wymiarach (24-40 tys. km na 12-14 tys. km), wiejący od co najmniej 358 lat. Obraca się w kierunku przeciwnym do ruchu wskazówek zegara, wykonując jeden obrót w ciągu około 6 dni.