Dokładniej rzecz biorąc, chodzi o 41 obserwacji, które powinny dostarczyć informacji na temat rozkładu wielkości cząstek i składu pierścieni Saturna. Są to kluczowe elementy w kontekście lepszego zrozumienia, jak doszło do ich uformowania oraz ewolucji.
Czytaj też: Dlaczego Jowisz nie posiada pierścieni takich, jak Saturn?
Jak wyjaśnia Stephanie Jarmak, dowody sugerują, że pierścienie są stosunkowo młode i mogły powstać w wyniku zniszczenia lodowego satelity lub komety. Trudno jednak snuć jakiekolwiek teorie, jeśli naukowcom brakuje wiedzy na temat rozmiarów cząsteczek tworzących te pierścienie. Pomoc nadeszła ze strony instrumentu UVIS sondy Cassini, ultrafioletowego spektrografu wyjątkowo wrażliwego na niektóre z najmniejszych cząstek.
Aby określić ich rozmiary, UVIS prowadził obserwacje w momencie, gdy był skierowany na Słońce, spoglądając przez pierścienie. Cząstki częściowo zablokowały drogę światła, zapewniając bezpośredni pomiar głębokości optycznej, czyli parametru kluczowego dla określenia rozmiaru i składu cząstek.
Wyjaśnienie tego, jak powstały pierścienie Saturna wiąże się z rozmiarami tworzących je cząsteczek
Biorąc pod uwagę długość fali światła pochodzącego ze Słońca, obserwacje te dały nam wgląd w najmniejsze rozmiary cząstek z pierścieniach Saturna. UVIS może wykryć cząstki pyłu na poziomie mikronów, co pomaga nam zrozumieć pochodzenie, aktywność kolizyjną i zniszczenie cząstek pierścieni w obrębie układu.dodaje Jarmak
Czytaj też: Phaethon to potencjalnie niebezpieczna planetoida. Naukowcy właśnie odkryli coś dziwnego w jej locie
Z publikacji zamieszczonej na łamach Icarus dowiadujemy się, że pierścienie krążące wokół gazowych olbrzymów stanowią poligony doświadczalne w kontekście badania fundamentalnych właściwości fizycznych i procesów zachodzących w Układzie Słonecznym. Uważa się, że cząstki te powstają na skutek zderzania się obiektów i formowania w dysku oraz tworzenia większych cząstek. Zrozumienie, jak powstają tego typu układy powinno pomóc w zrozumieniu, jak tworzą się również planety.
