Anyon to jedna z tzw. kwazicząstek i nie da się jej przypisać ani do bozonów, ani do fermionów. Udało się ją stworzyć z użyciem komputera kwantowego, co przy okazji pokazuje, jak ogromny potencjał drzemie w tych urządzeniach. Więcej informacji na temat dokonanego odkrycia znajdziemy w publikacji, która jest obecnie dostępna w formie preprintu.
Czytaj też: Kwantowe sztuczki sprawiły, że mikroskopia weszła na jeszcze wyższy poziom
Jedną z najbardziej niesamowitych cech anyonów jest ich zdolność do zapisywania swojej historii. Jest to niespotykane w przypadku elektronów czy fotonów – jeśli zostaną one poddane wymianie, to nie da się stwierdzić, czy takowa faktycznie miała miejsce. Z anyonami jest zupełnie inaczej.
Jeśli dokonamy zamiany tych kwazicząstek, to pojawią się w nich pewne odmienności. Co więcej, każda zamiana będzie znajdowała odzwierciedlenie w sposobie, w jaki anyony wibrują. W praktyce oznacza to, że można pójść pod prąd i odtworzyć zmiany, do jakich doszło. Naukowcy porównują to do rozplątywania poszczególnych nici tworzących linę. Dzięki temu możemy określić kolejność, w jakiej były one przekładane.
Anyon to kwazicząstka, która nie jest ani bozonem, ani fermionem. Jej istnienie potwierdzono dopiero w 2020 roku
Anyony oddziałują poprzez zjawisko splątania kwantowego. Jeśli nie pamiętacie, na czym ono polega, to warto je pokrótce wyjaśnić. Najprościej rzecz ujmując, chodzi o istnienie swego rodzaju więzi między dwiema cząsteczkami, która obowiązuje nawet na ogromnych odległościach. W efekcie jeśli jedna cząsteczka zostanie poddana jakimś oddziaływaniom, to druga również ich doświadczy – bez względu na dystans.
Przedstawiciele firmy Quantinuum opracowali procesor kwantowy zwany H2. Urządzenie to wykorzystuje jony iterbu i baru uwięzione za pomocą pól magnetycznych i laserów do tworzenia kubitów, czyli bitów kwantowych. Te, w odróżnieniu od “zwykłych” bitów, mogą znajdować się w stanie superpozycji, przyjmując dwie wartości jednocześnie. O ile więc bity mają wartości wynoszące albo 0 albo 1, tak kubity mogą przyjmować wartości 0, 1 bądź obie jednocześnie. Przekłada się to na znacznie szybsze wykonywanie obliczeń oraz innych zadań.
Czytaj też: Autostradą z prędkością 650 km/h? Nadprzewodniki zrewolucjonizują transport
Naukowcy wykorzystali splątane kubity do stworzenia wzoru Kagome, co zapewniło tym bitom kwantowym właściwości kwantowo-mechaniczne podobne do tych, które przewidywano w przypadku anyonów. Wprowadzając różnego rodzaju zmiany badacze sprawdzali, jakie dawały one efekty i czy pokrywały się one z oczekiwaniami względem anyonów. I choć niektórzy przedstawiciele świata nauki są w tej sprawie nieco sceptyczni, podkreślają, że wciąż mówimy jedynie o symulacjach, to bez wątpienia osiągnięcia naukowców zasługują na uwagę. Pozostaje nam czekać na dokładniejsze ustalenia i finalne potwierdzenie tego, co przytoczyliśmy powyżej.
