Co ciekawe, przebywając na ziemskim równiku będziemy nieco lżejsi, niż miałoby to miejsce na którymś z biegunów. Oczywiście mowa o minimalnej różnicy, wynoszącej około 0,3%. W przypadku obiektów o szybkim obrocie, takich jak Saturn, te odmienności są nawet większe. Wystarczy sobie wyobrazić, że gdybyśmy tam przebywali, to owa różnica wyniosłaby aż 19%.
Gdyby różnica wzrosła do 100%, to przyciąganie grawitacyjne i siła odśrodkowa takiej planety stałyby się w obrębie równika zerowe. Poza tym zbyt szybkie obroty groziłyby rozpadnięciem się takiego obiektu, choć nie dotyczy to rzecz jasna wszystkich ciał występujących we wszechświecie.
Na przykład czarne dziury są wyjątkowo odporne na szybki spin. Nie powinno to dziwić, jeśli weźmiemy pod uwagę fakt, że obiekty te emitują potężne przyciąganie grawitacyjne, przed którym nie jest w stanie uciec nawet światło. Czarna dziura znajdująca się w centrum naszej galaktyki, znana jako Sagittarius A*, również wiruje bardzo szybko. Niedawno naukowcy postanowili oszacować tempo tego zjawiska.
Naukowcy postanowili określić, jak szybko obraca się czarna dziura znajdująca się w centrum Drogi Mlecznej. Wartość spinu takiego obiektu wynosi od 0 do 1
I choć czarne dziury nie mogą rozpaść się na skutek zbyt szybkiego wirowania, to nie oznacza to, iż nie dotyczą ich jakiekolwiek ograniczenia. Tak jak światło może przemieszczać się z określoną prędkością, tak czarna dziura nie jest w stanie obracać się szybciej od wyznaczonej granicy. Tak przynajmniej sugeruje obecny stan naukowej wiedzy.
Istotny jest w całej sprawie fakt, iż rzeczone obiekty wirują bez fizycznej rotacji materii. Czym więc są? Można określić je mianem skręconych struktur czasoprzestrzeni. Górna granica tempa spinu jest powiązana z właściwościami przestrzeni i czasu. Einstein i jego ogólna teoria względności pokazują, że spin czarnej dziury jest mierzony wartością znaną jako a. Wskaźnik ten musi mieścić się w przedziale od zera do jeden. Jeśli czarna dziura nie ma spinu, to a jest równe zeru. Gdy natomiast porusza się z maksymalną możliwą prędkością, to wartość a wynosi 1.
Czytaj też: Niesamowita dziura w przestrzeni kosmicznej. Stąd nie widać żadnej galaktyki
Jak w takich okolicznościach wypada “nasza” czarna dziura? Aby określić tę wartość, naukowcy zwrócili uwagę na wyniki jej obserwacji w paśmie radiowym i rentgenowskim. Dzięki temu byli w stanie oszacować, że tempo jej obrotu wynosi od 0,84 do 0,96. To bardzo wysoka wartość, bliska górnej granicy. Dla porównania, słynna M87, o której zrobiło się głośno wraz z publikacją zdjęć ukazujących jej horyzont zdarzeń, posiada spin wynoszący od 0,89 do 0,91.
