Naukowcy odkryli wcześniej niewidzianą wodę w Atlantyku. Ciągnie się od Brazylii aż do Afryki

Tytuł artykułu wydaje się zawierać błąd. W jaki sposób można bowiem nie zauważyć wody w oceanie? Brzmi to trochę niepoważnie. Okazuje się jednak, że już od jakiegoś czasu naukowcy poszukiwali konkretnej masy wody w Oceanie Atlantyckim i nie mogli jej znaleźć. Teraz to się jednak zmieniło. Naukowcy znaleźli to, czego poszukiwali.
Naukowcy odkryli wcześniej niewidzianą wodę w Atlantyku. Ciągnie się od Brazylii aż do Afryki

Niemal dokładnie na środku Oceanu Atlantyckiego naukowcy w końcu dostrzegli charakterystyczną dla innych oceanów masę wody. Chodzi o tak zwaną Atlantycką Wodę Równikową, która dotychczas skutecznie chowała się przed badaczami. Teraz wiemy, że ona faktycznie istnieje i aktualnie rozciąga się od wybrzeży Brazylii aż po Zatokę Gwinejską u wybrzeży Afryki.

Czym jest Atlantycka Woda Równikowa?

Jest to charakterystyczna masa wody, w której dochodzi do mieszania się wód pochodzących z dwóch różnych zbiorników wodnych znajdujących się na północ i na południe od równika. Dotychczas takie charakterystyczne masy wody zidentyfikowano już w Oceanie Spokojnym i Indyjskiej. Mimo tego z nieznanych powodów nigdy nie udało się takiej warstwy zidentyfikować w Oceanie Atlantyckim. Wyniki udanych poszukiwań opublikowano pod koniec października w formie artykułu naukowego na łamach periodyku Geophysical Research Letters.

Czytaj także: Na morzu ruszył niewiarygodny eksperyment dot. produkcji wodoru. Oglądamy go pierwszy raz w historii

Naukowcy wskazują, że od samego początku ta rozbieżność wydawała się podejrzana. Jakby nie patrzeć pod wieloma względami cyrkulacja wody we wszystkich trzech oceanach jest taka sama. Nie było zatem żadnego powodu, dla którego w Oceanie Spokojnym i Indyjskim mogłaby występować masa wody równikowej, a w Oceanie Atlantyckim nie. Teraz kiedy udało się ją zidentyfikować, badacze mogą zaktualizować modele wzoru podstawowych mas wodnych Oceanu Światowego.

Warto tutaj zauważyć, że tworząca ocean woda nie wszędzie jest taka sama. Zamiast tego w ramach pozornie jednego zbiornika wody egzystują obok siebie różne masy i warstwy wody. Część z nich się ze sobą miesza, a część pozostaje od siebie oddzielona, czy to przez różnice temperatury, zasolenia, występowanie wirów, czy też prądów wodnych. Każda masa wodna wchodząca w skład oceanu stanowi zbiornik jednorodny pod względem gęstości, ilości rozpuszczonych w niej izotopów tlenu, fosforanów czy azotanów. Zazwyczaj taki zbiornik zajmuje określoną lokalizację geograficzną.

Aby zidentyfikować masę Atlantyckiej Wody Równikowej, badacze sporządzili wykresy temperatury i zasolenia oceanu — danych, które pozwalają określić gęstość wody morskiej. Dokładnie w ten sam sposób niemal osiem dekad temu odkryto wody równikowe w Oceanie Indyjskim i Spokojnym. Już wtedy naukowcy zaobserwowali, że w wyniku mieszania się wód z północnej i południowej części oceanu temperatura i zasolenie zmieniają się wzdłuż linii o stałej gęstości. Dzięki temu stosunkowo łatwo było tę masę wody odróżnić od otoczenia. Problem w tym, że na Atlantyku tak wyraźnej masy wody równikowej nie udawało się znaleźć.

Czytaj także: Nowy Jork tonie. Niepokojący wpływ słynnych drapaczy chmur odkryto dopiero teraz

Ostatecznie do rozwiązania tej zagadki naukowcy wykorzystali dane zebrane przez konstelację robotycznych, samozanurzających się pływaków, które unoszą się po oceanach całego świata, realizując program Argo. To ta robotyczna armia jako pierwsza pozwoliła w końcu dostrzec niezauważoną wcześniej krzywą temperatury i zasolenia, która znajduje się mniej więcej na granicy północnego i południowego Atlantyku. Atlantycka Woda Równikowa w końcu została odnaleziona.

Dzięki temu, że udało się zidentyfikować tę charakterystyczną warstwę, paradoksalnie łatwiej będzie zrozumieć procesy mieszania wód oceanicznych. Taka wiedza z kolei pozwoli naukowcom lepiej zrozumieć transport ciepła, tlenu i składników odżywczych, a tym samym lepiej prognozować zmiany, które zachodzą i będą zachodzić w oceanach w najbliższych dekadach wskutek zmian klimatycznych.