Dysk twardy i pamięć RAM w jednym? Taka może być przyszłość

Na przestrzeni ostatnich kilku lat coraz częściej naukowcy informują o nowych osiągnięciach w rozwoju komputerów kwantowych. Można nawet odnieść wrażenie, że możliwości tych komputerów zestawiane są zazwyczaj z komputerami konwencjonalnymi. W ten sposób wytwarza się przekonanie, że komputery konwencjonalne są przestarzałe i powolne, a przyszłość należy do komputerów kwantowych. To jednak błąd, bowiem zarówno jedne, jak i drugie komputery służą do innych zadań i obydwie gałęzie wciąż są rozwijane. W przypadku komputerów konwencjonalnych naukowcy m.in. poszukują sposobu stworzenia tzw. uniwersalnej pamięci, która mogłaby znacząco przyspieszyć pracę komputerów.
Dysk twardy i pamięć RAM w jednym? Taka może być przyszłość

Możliwe jednak, że jesteśmy bliżej przełomu w tej materii, niż nam się wydaje. Jeżeli spojrzymy na zwykły komputer, to zauważymy, że oprócz innych komponentów posiada on dwa rodzaje “pamięci”. Mamy tam do czynienia z pamięcią operacyjną RAM oraz z pamięcią w postaci dysku twardego. Dysk twardy służy do długotrwałego przechowywania danych. Tam zapisujemy dane, które potrzebne nam są do codziennej pracy. Pamięć operacyjna służy jednak do czegoś zupełnie innego. Z tego rodzaju pamięci służy do tymczasowego przechowywania danych, z których aktualnie korzystamy na komputerze. Można zatem powiedzieć, że pamięć RAM jest swego rodzaju pośrednikiem między procesorem a dyskiem twardym. Oba te rodzaje pamięci wykonane są w inny sposób i z innych materiałów. Warto tutaj pamiętać, że gdy wyłączymy komputer, wszystkie dane zgromadzone w pamięci RAM natychmiastowo znikają. Na dysku twardym mogą być one przechowywane także po wyłączeniu zasilania.

W najnowszym artykule naukowym opublikowanym w periodyku Nature naukowcy donoszą o opracowaniu specjalnego materiału, z którego będzie można stworzyć pamięć, która będzie w stanie służyć zarówno jako dysk twardy, jak i pamięć operacyjna. Według autorów opracowania taka swoista pamięć operacyjna będzie nie tylko szybsza, ale także tańsza w produkcji i bardziej oszczędna energetycznie od obecnie wykorzystywanych rozwiązań.

Opisany w artykule prototyp pamięci zbudowano z materiału GST467. Jest to materiał stworzony germanu, antymonu i terbu. Jak jednak podkreślają badacze, same pierwiastki to nie wszystko. Równie istotna są bowiem proporcje wykorzystanych pierwiastków i sama struktura krystaliczna materiału. To one bowiem zapewniają odpowiednie właściwości materiału. Aby dojść do odpowiedniego materiału, zespół musiał przetestować setki różnych konfiguracji.

Czytaj także: DDR5 vs DDR4. Opowiadamy o nowej generacji pamięci operacyjnej

Czy zatem pamięć zbudowana w oparciu o materiał GST467 stanie się przyszłością komputerów? Tego jak na razie nie wiadomo. Wyniki badań są obiecujące. Mamy bowiem do czynienia z materiałem, który zużywa mało energii, jest w stanie przy tym przechować dane przez długi czas, a sam czas dostępu do tychże danych jest w tym przypadku zaskakująco krótki.