Już sam ten rezultat może zwalać z nóg, a jeszcze ciekawiej robi się, gdy zdamy sobie sprawę, że dokonali tego z wykorzystaniem istniejących układów krzemowych. Dostępna infrastruktura półprzewodnikowa pozwoliła na zachowanie 99,9% stabilności kubitu, czyli bitu kwantowego, na urządzeniu służącym do przetwarzania kwantowego.
Czytaj też: Musk szykuje rywala dla ChatGPT oraz Google’a. Superkomputer stworzy model Grok 2
Kubity różnią się od klasycznych bitów możliwością przyjmowania nie tylko stanu 0 bądź 1, ale również obu jednocześnie. Ale trzeba odpowiednich technologii, aby w pełni wykorzystać ten niewątpliwy potencjał. Właśnie tą kwestią zajęli się przedstawiciele Diraq. Działali na 300-milimetrowej płytce krzemowej i dokonali postępu, który powinien pozwolić na wykonywanie zaawansowanych obliczeń kwantowych przy użyciu istniejących półprzewodników.
Wynik na poziomie 99,9% jest według samych zainteresowanych wystarczający do funkcjonowania pełnowymiarowych procesorów kwantowych przystosowanych do prowadzenia korekcji błędów. Takie elementy wytwarza się w istniejących fabrykach zajmujących się produkcją układów krzemowych. Co ciekawe, do sukcesu być może nie doszłoby bez współpracy z belgijskim centrum naukowym Imec. To właśnie tamtejsi inżynierowie zaprojektowali urządzenie kubitowe wykorzystane w testach.
Układy takie jak powyższy pozwalają na wykonywanie obliczeń kwantowych z bardzo wysoką dokładnością
Jednym z aspektów realizowanego przedsięwzięcia było połączenie krzemowych urządzeń kubitowych. Taka integracja powinna doprowadzić do wzrostu liczby kubitów w układzie – mówi się o wynikach przekraczających milion bitów kwantowych! Łączenie z tranzystorami CMOS jest istotne, ponieważ te ostatnie są produkowane na potrzeby urządzeń mobilnych czy infrastruktury działającej w chmurze.
Czytaj też: Bateria kwantowa zachwyca nie tylko pojemnością. To projekt polskich naukowców
Łączenie kubitów z tranzystorami CMOS na jednym układzie krzemowym pozwala na miniaturyzację. Dzięki temu można uniknąć dużych i kosztownych elementów wykazujących wysokie zapotrzebowanie na energię. W długofalowej perspektywie poczynione postępy powinny przynieść szereg korzyści w dziedzinach związanych z codziennym życiem. Możemy sobie wyobrazić na przykład projektowanie nowych leków czy materiałów o niespotykanych dotąd właściwościach.