Nie wiem, jak wy, ale ja bardzo czekam na pierwsze dostępne w sprzedaży smartbuki* – komputery, które będą ważyć poniżej kilograma, działać na baterii dziesiątki godzin i startować natychmiast (podobno). Właśnie dowiedziałem się, że jeden z nich trafi do Polskich sklepów wiosną 2010.

Nastały ponure czasy dla Nokii. Chociaż wciąż ma ogromny udział w światowym rynku, armie Jabłkofonów i bojowych Androidów bezlitośnie wyparły ją z zajmowanej dotąd pozycji lidera. Próbując odwrócić losy wojny, grupa nieustraszonych projektantów Nokii konstruuje w odległej, lodowatej Finlandii broń ostateczną. Kiedy będzie gotowa, N900 stanie się narzędziem zagłady konkurencji… Czy na pewno? Mam ją w ręku i mogę wam powiedzieć.

Deal wygląda tak: my dajemy ci (za darmo, jeśli kupisz sprzęt) system, który ładuje się o kilka sekund szybciej niż inne, działa jak błyskawica i nie będzie cię pytał o żadne aktualizacje, a ty oddasz nam swoją wolność poruszania się, wolność wyboru, prawo własności i prywatność. To jak, umowa stoi?

Roztrząsanie, czy Linux nadaje się dla ZU (Zwykłego Użytkownika), czy nie nie ma sensu – eksperymentalnie dowiedziono, że ludzi e go po prostu nie chcą. Warunki były wymarzone, sytuacja idealna, a mimo to Pingwin przegrał z kretesem. Dlaczego?

Wystarczy poczytać trochę testów i komentarzy na temat telefonów dotykowych, żeby nabrać przekonania, że ekrany rezystywne to Strasznie-Okropne-Zło. Dlaczego więc wciąż 80% urządzeń jest wyposażona właśnie w taki rodzaj interfejsu dotykowego? Jest kilka powodów…

Przechodząc wczoraj koło salonu Vobisu zauważyłem notebooka, który przykuł moje spojrzenie i sprawił, że wszedłem do środka: Sony Vaio X (X11S1E/B). Pooglądałem go chwilę, odnotowując kilka interesujących szczegółów, a potem zobaczyłem cenę. I umarłem.

Nie od dziś wiem, że Microsoft potrafi robić świetny sprzęt, więc jakość wykonania i styl Zune HD nie zaskoczyły mnie zbytnio. Ale soft do urządzeń mobilnych? Tu nadawałbym się na niewiernego Tomasza: nie chciałem uwierzyć, póki nie zobaczę. No i zobaczyłem.

Zune HD pojawił się u mnie jak hiszpańska inkwizycja, której, jak wiadomo, nikt się nie spodziewa* – z zaskoczenia. Jeszcze większym zaskoczeniem było dla mnie pudełko, w które był zapakowany. Tak bardzo odbiegało od wszystkiego, co kojarzy się z Microsoftem, że po raz pierwszy pomyślałem o tym, żeby udokumentować rozpakowywanie sprzętu na filmie. Jak się okazało, pudełko nie było ostatnią rzeczą, która mnie zaskoczyła…

Od jakiegoś czasu krążyły po Sieci plotki o rychłym pojawieniu się w sprzedaży netbooka z systemem Android. Kiedy słowo stało się ciałem w postaci Aspire One D250 którego mam właśnie przed sobą, mobilny światek staną o krok od rewolucji… Przeczytajcie, czym to się skończyło.

Są w życiu wyzwania, którym trzeba stawić czoła. Dla maniaka mobilnego sprzętu i wieloletniego użytkownika urządzeń z Windows Mobile takim wyzwaniem jest przesiadka na iPhone’a – nawet, jeśli tylko na miesiąc. Czy zostanę zakażony i zmienię się w jeszcze jednego wyznawcę Kultu Jabłuszka?

Wszyscy ostatnio bawią się HTC HD2 (znanym też jako Leo), to i ja postanowiłem się pobawić. Spotkałem się więc oko w oko z Lwem żeby skonfrontować wielkie oczekiwania i spore wątpliwości z rzeczywistością oraz poszukać odpowiedzi na bardzo ważne pytanie – czy to jest właśnie telefon, na który czekałem?

Cool. Każdy, mniej lub bardziej świadomie chce być cool. Może nie nazywa tego w ten sposób, może nie myśli o tym – ale na pewno chce. A jak wszyscy, to Toshiba też. Jej dwa sposoby na bycie cool to Satellite T130 i T110.