Naukowcy wykryli nowe źródło radiowe o niewyjaśnionym pochodzeniu

W toku obserwacji galaktyki spiralnej NGC 2082 astronomowie z Australii zwrócili uwagę na jasne i zwarte źródło radiowe, które zyskało miano J054149.24-641813.7.
Naukowcy wykryli nowe źródło radiowe o niewyjaśnionym pochodzeniu

Ustalenia zespołu, na czele którego stanął Joel Balzan z Uniwersytetu Western Sydney są obecnie dostępne w formie pre-printu w bazie serwisu arXiv. Jak wynika z publikacji, pochodzenie i natura tego źródła pozostają nieznane, dlatego konieczne są dalsze badania w tej sprawie.

Czytaj też: Perfekcyjna galaktyka spiralna. Udało się ją uwiecznić

Dotychczasowe obserwacje NGC 2082 były prowadzone z użyciem sieci radioteleskopów ASKAP (Australian Square Kilometer Array Pathfinder), ATCA (Australia Telescope Compact Array) oraz radioteleskopu Parkes. Dzięki nim astronomom udało się wykryć silne punktowe źródło radiowe znajdujące się 20 sekund kątowych od centrum galaktyki.

NGC 2082 jest galaktyką spiralną typu G zlokalizowaną w konstelacji Złotej Ryby. Znajduje się około 60 milionów lat świetlnych od Ziemi i ma średnicę wynoszącą około 33 000 lat świetlnych. Obserwacje radiowe przeprowadzono w zakresie od 888 MHz do 9000 MHz. Ze względu na zidentyfikowany indeks radiowy naukowcy wykluczają scenariusz zakładający, iż J054149.24-641813.7 jest pozostałością po supernowej lub pulsarem.

Źródło radiowe J054149.24-641813.7 prawdopodobnie znajduje się w galaktyce NGC 2082

Alternatywne, bardziej prawdopodobne wyjaśnienie sugeruje natomiast, że źródło to może mieć termiczne pochodzenie. Zwarta natura J054149.24-641813.7 i jej położenie na obrzeżach NGC 2082 budzą też skojarzenia z FRB, czyli szybkimi błyskami radiowymi. Z drugiej strony, źródło to wydaje się niewystarczająco jasne, aby doszukiwać się związków z FRB.

Czytaj też: Czarne dziury ukryte w galaktykach karłowatych

Co więc sugerują autorzy? J054149.24-641813.7 wydaje się pozagalaktycznym źródłem tła. Mógłby to być na przykład kwazar, galaktyka radiowa czy galaktyka aktywna. Płaski indeks widmowy i stosunkowo słaba polaryzacja na częstotliwościach 5500 i 9000 MHz potwierdzają tę hipotezę. Z drugiej strony, ze względu na brak danych na temat absorpcji neutralnego wodoru atomowego o wysokiej rozdzielczości, nie można w pełni potwierdzić tych doniesień.