Za takimi rewelacjami stoją naukowcy z Uniwersytetu Karola w Pradze oraz kanadyjskiego Uniwersytetu Alberty. Wzięli oni pod uwagę hipotetyczne obiekty zwane tunelami czasoprzestrzennymi. W zasadzie trudno nadać im miano obiektów, choć z takim określeniem zdecydowanie łatwiej jest opisać je jako coś zrozumiałego dla człowieka. Bez względu na nazewnictwo, tunel czasoprzestrzenny był (nomen omen) obiektem zainteresowania Einsteina, który nie wykluczał możliwości ich istnienia.
Czytaj też: Odleciał z Ziemi i wrócił tysiące lat później. Astronomowie dostrzegli zagadkowy obiekt
Takie tunele mogłyby w teorii łączyć różne części wszechświata, pozwalając na szybkie przemieszczanie się pomiędzy nimi. Oczywiście tego typu rozważania są wysoce hipotetyczne, ponieważ nie ma dowodów na ich istnienie. A nawet jeśli by się znalazły, to brakuje pewności, czy przez takie “portale” mogłaby przejść jakakolwiek materia. A gdyby tak było, to czy taka podróż byłaby dla niej bezpieczna?
Gdyby jednak tunele czasoprzestrzenne pozwalały na szybkie i bezpieczne przemieszczanie się po wszechświecie, to usuwałoby to poważne ograniczenie, jakim jest maksymalna do osiągnięcia prędkość, czyli prędkość światła. Autorzy ostatnich badań, których publikacja jest obecnie dostępna w formie preprintu, opisują tzw. pierścieniowy tunel czasoprzestrzenny. Jego pierwszy opis pochodzi z 2016 roku i jest autorstwa Gary’ego Gibbonsa oraz Michaiła Wołkowa, kolejno z uniwersytetów w Cambridge i Tours.
Według autorów, podróże w czasie mogłyby być teoretycznie możliwe z wykorzystaniem tzw. pierścieniowych tuneli czasoprzestrzennych
Pierścieniowy tunel czasoprzestrzenny mógłby łączyć fragmenty wszechświata bądź różnych wszechświatów, które nazywa się płaskimi. Mając na uwadze interakcje pól elektrycznych i magnetycznych oraz stosując pewne transformacje, możemy sobie wyobrazić występowanie istotnych zniekształceń powstających tam, gdzie w przeciwnym wypadku mówilibyśmy o płaskiej czasoprzestrzeni.
Nowe badania w tej sprawie, jak przyznają ich autorzy, odnoszą się między innymi do wpływu na pole spłaszczonej, cienkiej, masywnej powłoki otaczającej jedno z ujść tunelu czasoprzestrzennego. Naukowcy nie pominęli nawet scenariusza, w którym oba wyloty tunelu czasoprzestrzennego znajdują się w tej samej przestrzeni. Ostatecznie biorą oni pod uwagę scenariusz, w którym pierścieniowy tunel czasoprzestrzenny odgrywa rolę maszyny do odbywania podróży w czasie.
Czytaj też: Dlaczego istniejemy? To badanie prowadzi do największej tajemnicy wszechświata
Oczywiście między teorią a praktyką panuje ogromny rozstrzał. Być może nigdy nie uda się uzyskać jednoznacznej odpowiedzi na pytanie o to, czy tunele czasoprzestrzenne istnieją, a jeśli tak, to czy mogą pozwalać na podróże w czasie. Bez względu na ostateczny rezultat, możemy sobie jedynie wyobrazić, jak bardzo wykorzystanie takich cech wpłynęłoby na zakres możliwości eksploracji wszechświata, wraz z nawet jego najodleglejszymi obszarami. Tylko czy ktokolwiek byłby na tyle odważny, by ruszyć w podróż w nieznane?
