Edytor tekstu nadaje się również to tworzenia prostych prospektów i ulotek z grafiką. Podczas przygotowywania układu graficznego strony trudno jest jednak przewidzieć, czy wstawiony później tekst wypełni przewidziane dla niego miejsce bez większych luk.
Jest kilka sposobów wstawiania tabel do dokumentu Worda – wszystkie mają jedną cechę wspólną: aby kliknąć na przycisku paska symboli lub pasku wielofunkcyjnym, wpisać dane do komórki albo dostosować szerokość kolumny, wciąż musimy przekładać dłoń z klawiatury na mysz i z powrotem.
Na naszej długiej liście rzeczy do zrobienia wolelibyśmy nie widzieć spraw załatwionych. Nie chcemy jednak kasować wpisów, bo później mogą okazać się jeszcze potrzebne.
To zwykła nieuwaga – chcieliśmy szybko wprowadzić zmianę w gotowym dokumencie i zapisać go pod nową nazwą, a zamiast tego nadpisaliśmy oryginał. W tej sytuacji pomocna będzie kopia zapasowa.
Są dokumenty, które z tą samą treścią, ale różnymi szczegółami, na przykład podpisami, musimy wysłać do dwóch różnych odbiorców. Korespondencja seryjna jest zbyt pracochłonna.
Jest wiele takich sytuacji, w których przydaje się mniej więcej ten sam fragment tekstu. Byłoby dobrze, gdybyśmy mieli możliwość szybkiego zapisywania takich fragmentów w buforze, aby móc je później wykorzystać w innych dokumentach.
W niektórych dokumentach edytujemy obejmujące kilka stron listy zamówień lub nazwisk. Aby nie utracić przejrzystości, na początku każdej strony wpisujemy ręcznie nagłówki kolumn – jest to dosyć żmudne i czasochłonne.
Dziwne: liczba szablonów stylów na liście wyboru zwiększa się bez naszego udziału. Obok dodatkowych wpisów są umieszczone nazwa stylu oraz informacje o wprowadzonej do niego zmianie.
Domyślnie edytor tekstu zmienia pierwszą literę słowa występującego po kropce z małej na wielką. Jest to zachowanie praktyczne i zwykle pożądane, jednak w przypadku skrótów generujące błąd.
Style są nieodzowną pomocą podczas ujednolicania formatowania dokumentów. Niestety, aby wybrać odpowiedni styl, musimy oderwać rękę od klawiatury i posługując się myszą, wykorzystać odpowiedni pasek narzędziowy.
Nim zdecydujemy się na przesiadkę na nową wersję aplikacji, warto ją zainstalować, nie pozbywając się poprzedniej wersji. Dzięki temu w razie potrzeby mamy dostęp do znanego programu a równocześnie możemy zapoznać się z możliwościami nowszej wersji. Co jednak dziwne, uruchomienie drugiej wersji za każdym razem powoduje wywołanie procedury instalacyjnej, która opóźnia start aplikacji.
